Przełęcz Jugowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przełęcz Jugowska
Ilustracja
Przełęcz Jugowska
Państwo

 Polska

Wysokość

801 m n.p.m.

Pasmo

Góry Sowie

Sąsiednie szczyty

Rymarz, Kozia Równia

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Jugowska”
Ziemia50°39′23″N 16°31′34″E/50,656389 16,526111
Zjazd z przełęczy w stronę Pieszyc
Węzeł szlaków turystycznych na przełęczy

Przełęcz Jugowska (niem. Hausdorfer Kreuz, Hausdorfer Plänel, Kreuzplänel) – przełęcz na wysokości 805 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce w Sudetach Środkowych, Górach Sowich.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Przełęcz położona jest w środkowej części masywu Gór Sowich na północ od miejscowości Jugów[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Przełęcz stanowi rozległe siodło, leżące na wysokości 801 m n.p.m., wyraźnie odznaczające się w terenie o niesymetrycznych zboczach i podejściach, głęboko wcinające się w podłoże między wzniesienia Rymarza (913 m n.p.m.) po południowo-wschodniej stronie a Kozią Równią (930 m n.p.m.) po zachodnio-północnej stronie[1]. Najbliższe otoczenie przełęczy od strony zachodniej zajmuje spora łąka "Jugowska Polana", która stanowi punkt widokowy z panoramą na Góry Sowie, Wzgórza Wyrębińskie i Wzgórza Włodzickie, pozostałe otoczenie porośnięte jest lasem świerkowym i świerkowo-bukowym regla dolnego. Przez przełęcz prowadzi droga pomiędzy Nową Rudą a Dzierżoniowem i Pieszycami[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Przez przełęcz już w XVII wieku prowadziła droga, którą wożono z Nowej Rudy i Jugowa węgiel do miejscowości leżących po północnej stronie Gór Sowich. Z końcem XIX wieku powstał tutaj skład węgla, a na początku wybudowano nową drogę, mającą nieco inny przebieg niż stara droga[1]. Od tego momentu przełęcz stała się popularna wśród turystów, gdyż okoliczne tereny nadawały się do uprawiania sportów zimowych. Z okresu sprzed 1945 do dzisiaj działa schronisko Zygmuntówka[1] (dawne Henkelbaude) oraz funkcjonujący od niedawna pensjonat "Bukowa Chata". W przeszłości w najbliższym otoczeniu przełęczy znajdowały jeszcze dwa schroniska. Jednym z nich było Kreuzbaude, otwarte w 1928 w budynku dawnego zajazdu. Nazwę zawdzięczało żelaznemu krzyżowi, wzniesionemu w 1885 w miejscu drewnianego (od niego pochodzą też niektóre niemieckie nazwy przełęczy). Kreuzbaude było obiektem parterowym z poddaszem, nakrytym dwuspadowym dachem z werandą widokową. W wysokiej podmurówce mieściły się 4 garaże dla samochodów. Jego główną specjalnością była restauracja, ale posiadało również 8 miejsc noclegowych. Zdewastowane po II wojnie światowej, następnie całkowicie rozebrane.

Inne[edytuj | edytuj kod]

  • Przełęcz stanowi jedno z najchętniej odwiedzanych miejsc w Górach Sowich[1].
  • Zbocza wokół przełęczy są znakomitymi stokami narciarskimi.
  • Przełęcz stanowi węzeł dróg i szlaków turystycznych.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Przez przełęcz prowadzą szlaki turystyczne[1]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 308-310. ISBN 83-85773-12-6.
  2. Informacje zawarte na stronie PTTK Strzelin; dostęp: 21.04.2015

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]