Przełęcz Spalona
 Widok z przełęczy Spalona | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
754[1] m n.p.m. |
| Pasmo | |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°16′55,94″N 16°30′44,65″E/50,282206 16,512403
| |
Przełęcz Spalona (niem. Brandpass, 754 m n.p.m.) – przełęcz w południowo-zachodniej Polsce w Sudetach Środkowych, w Górach Bystrzyckich.
Położenie i opis[edytuj | edytuj kod]
Przełęcz położona jest około 8,5 km na południowy zachód od centrum miejscowości Bystrzyca Kłodzka, w południowej części Gór Bystrzyckich, po północno-zachodniej stronie Jagodnej[2]. Stanowi rozległe, mało widoczne w terenie obniżenie o łagodnych zboczach i podejściach, płytko wcinające się w masyw pasma, i dzieli Góry Bystrzyckie na część południową i północną[2].
Przełęcz Spalona to powszechnie używana nazwa rozległej łąki na wierzchowinie Gór Bystrzyckich, położonej na wysokości 800-815 m n.p.m.[2] Miejsce to nie przypomina ukształtowaniem przełęczy. Właściwa przełęcz znajduje się na wysokości 788 m n.p.m. i leży nieco na północny zachód poniżej schroniska Jagodna[2]. Na łące znajduje się węzeł szlaków turystycznych, a także połączenie widokowej Spalonej Drogi z Bystrzycy Kłodzkiej na przełęcz do tzw. Autostrady Sudeckiej (do 1945 roku zwanej Autostradą Göringa) prowadzącej z Dusznik-Zdroju do Międzylesia[2]. Przy drodze koło skrzyżowania dróg, w budynku dawnej karczmy z 1895 roku znajduje się schronisko górskie „Jagodna”, a także stok i wyciąg narciarski oraz dwa przebudowane bunkry[2].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przez przełęcz przechodzą trzy szlaki turystyczne[3]:
– czerwony Główny Szlak Sudecki z Długopola-Zdroju do Zieleńca,
– niebieski szlak schronisko „Pod Muflonem” – Międzylesie,
– zielony szlak Gorzanów – Bystrzyca Kłodzka.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ GeoLocator. [dostęp 2020-02-12].
- ↑ a b c d e f Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 198, 199. ISBN 83-7005-340-8.
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2018-04-01].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-340-8.
- M. Gałowski; Przewodnik turystyczny: Góry Bystrzyckie i Orlickie; Ofic. Wydawnicza „Brama”; Kłodzko 2007r.; ISBN 978-83-60549-04-9.
- Praca zbiorowa; Mapa Sudety Środkowe; Skala 1:40 000; Wydawnictwo Turystyczne Plan; Jelenia Góra 2005r.; ISBN 83-60044-44-9.
- K.Radwański, M.Szymczak; Atlas gór Polski. Sudety. Karpaty. Góry Świętokrzyskie; Wyd. ExpressMap; Warszawa 2008r.; ISBN 83-60120-64-1.