Przybylińska Czuba
.jpg) Widok z Dolinki Kobylej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1926 m n.p.m. |
Przybylińska Czuba (słow. Posledný chrbát) – najdalej na zachód wysunięte wzniesienie w Pośrednim Wierszyku w słowackich Tatrach Wysokich, od Niżniego Pośredniego Wierszyka oddzielone Niżnią Przybylińską Przełęczą[1]. Nazwa wzniesienia pochodzi od miejscowości Przybylina, której mieszkańcy dawniej wypasali owce w tych okolicach[2]. Nazwy obiektów w Pośrednim Wierszyku po raz pierwszy opublikował Andrzej Skłodowski w numerze 1 czasopisma Taternik, przedtem jedynym nazwanym tu obiektem był Palec[1].
Południowo-zachodni stok Przybylińskiej Czuby (od strony Doliny Hlińskiej) jest częściowo trawiasty, częściowo zarośnięty kosodrzewiną. Na północ, w okolice progu Doliny Ciemnosmreczyńskiej, opadają z wzniesienia częściowo skaliste, częściowo trawiaste ścianki o wysokości do kilkudziesięciu metrów. Na północny zachód od Przybylińskiej Czuby Grzbiet Pośredniego Wierszyka od Przybylińskiej Czuby stopniowo opada. Na wysokości około 1780 m rozgałęzia się na dwa ramiona obejmujące stromą depresję. W dolnej partii obydwu ramion znajdują się częściowo pionowe filary. Na ich półeczkach rosną limby i kosodrzewina. Najniższy punkt Pośredniego Grzbietu znajduje się na wschód od Ciemnosmreczyńskiej Młaki. na wysokości około 1580 m. Deniwelacja Piarżystej Czuby wynosi więc około 340 m[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Władysław Cywiński. Grań Baszt. Przewodnik szczegółowy, tom 15. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2009, ISBN 978-83-7104-041-2.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Słowackie. Przewodnik, wyd. 2, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 1998, ISBN 83-901580-8-6.