Przyczepki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klejstotecjum z przyczepkami u Erysiphe alphitoides

Przyczepki – różnego rodzaju wyrostki na powierzchni owocników u grzybów. Ich budowa ma duże znaczenie przy oznaczaniu niektórych gatunków, zwłaszcza w rzędzie mączniakowców (Erysiphales)[1].

U mączniakowców przyczepki występują na owocnikach typu klejstotecjum i mogą być:

  • podobne do strzępek grzybni, nieregularnie pogięte i niekiedy rozgałęzione – rodzaj Sphaerotheca
  • sztywne, proste lub łukowato wygięte, najczęściej na końcach dychotomicznie rozgałęzione – rodzaj Podosphaera
  • podobne do strzępek grzybni, pogięte, czasem nieregularnie rozgałęzione. Szczecinki jednokomórkowe, łukowato wygięte, grubościenne, tworzone wokół kleistotecjum – rodzaj Blumeria. Jest to jedyny rodzaj mączniakowców występujący na roślinach jednoliściennych
  • sztywne, na końcu dychotomiczne rozgałęzione lub laskowato zagięte:
    • na końcu laskowato zagięte – rodzaj Uncinula
    • na końcu raz albo wielokrotnie dichotomicznie rozgałęzione, bez poprzecznych przegród – rodzaj Erysiphe
    • u podstawy pęcherzykowato rozdęte – rodzaj Phyllactinia
    • podobne do strzępek grzybni, pogięte – rodzaj Leveillula[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. B. Sałata, Flora Polska. Grzyby (Mycota): Ascomycetes, Erysiphales, t. 15, Warszawa-Kraków: PWN, 1985.
  2. Janusz Błaszkowki, Mariusz Tadych, Tadeusz Madej, Przewodnik do ćwiczeń z fitopatologii, Szczecin: wyd. AR w Szczecinie, 1999, ISBN 83-87327-23-9.