Przydech mocny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przydech mocny lub dasja (starogrecki δασὺ πνεῦμα dasỳ pneûma; gr. δασεία dasía; łac. spīritus asper) – znak diakrytyczny używany w alfabecie greckim do 1982. Oznacza obecność głoski [h] (w przeciwieństwie do psili, które oznacza jej brak). Znak prawdopodobnie pochodzi od lewej strony litery H, który w niektórych archaicznych alfabetach greckich używano do zapisu głoski [h][1] (podobnie do psili).

Użycie[edytuj | edytuj kod]

Dasji używa się nad pierwszą samogłoską lub nad drugą samogłoską pierwszego dyftongu. Nad ypsilonem[2] oraz ro[3] na początku słowa zawsze stawiana jest dasja.

Litery zawierające przydech mocny[edytuj | edytuj kod]

Litery zawierające przydech mocny to: ἁ, ἇ, ᾇ, ᾁ, ἑ, ἡ, ἧ, ᾗ, ᾑ, ἱ, ἷ, ὁ, ῥ, ὑ, ὗ, ὡ, ὧ, ᾧ, ᾡ[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]