Przyjaciel Dzieci (1848–1852)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przyjaciel Dzieci
Częstotliwość

tygodnik

Państwo

 Cesarstwo Austrii

Adres

Lwów

Wydawca

Zakład Narodowy im. Ossolińskich

Tematyka

edukacja

Pierwszy numer

1848

Ostatni numer

1852

Redaktor naczelny

Franciszek Ksawery Bełdowski

Przyjaciel Dzieci – polski tygodnik dla dzieci o charakterze wychowawczo-edukacyjnym, wydawany w latach 1848–1852 we Lwowie przez Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Założycielem i pierwszym redaktorem czasopisma był Franciszek Ksawery Bełdowski, pełniący tę funkcję do śmierci w 1850 roku. Jego następcą został Hipolit Witowski.

Pismo kładło nacisk na przybliżenie dzieciom otaczającego je świata i wychowanie obywatelskie. Stałymi działami „Przyjaciela Dzeci” były: Religia, Nauki przyrodzone (zawierający informacje z zakresu biologii, chemii, fizyki i astronomii), Opis Ziemi, Historia – krótkie dzieje rodu ludzkiego, Krótka historia Polski, Powieści, Moralne wierszyki. Okazjonalnie w tygodniku pojawiał się też dział Zagadki. Wśród utworów literackich, prócz tekstów prozą, zamieszczano poezje m.in. Jana Kochanowskiego, Franciszka Karpińskiego, Juliana Ursyna Niemcewicza czy Adama Mickiewicza.

Artykuły zamieszczane w „Przyjacielu Dzieci” pisane były prostym, łatwym do zrozumienia przez dziecko językiem.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]