Przyrząd półprzewodnikowy

Przyrząd półprzewodnikowy (pot. półprzewodnik) – element elektroniczny, którego działanie opiera się na właściwościach elektronicznych materiału półprzewodnikowego (głównie krzemu, germanu i arsenku galu). Jego przewodność plasuje się pomiędzy przewodnikami i izolatorami. W większości zastosowań lampy próżniowe zostały zastąpione urządzeniami półprzewodnikowymi.

Urządzenia półprzewodnikowe są produkowane zarówno jako pojedyncze elementy elektroniczne, jak i jako układy scalone, które składają się z dwóch lub więcej urządzeń na pojedynczej płytce, których liczba może wahać się od setek do miliardów.

Najbardziej popularnym na świecie przyrządem półprzewodnikowym jest tranzystor polowy MOSFET. W 2013 roku dziennie produkowano miliardy MOSFETów. Od 1978 r. średnia roczna produkcja urządzeń półprzewodnikowych wzrastała o 9,1%, a przewidywało się, że w 2018 r. po raz pierwszy liczba dostaw przekroczy 1 bilion sztuk, co oznacza, że do tej pory wyprodukowano ponad 7 bilionów sztuk.

Szkice niektórych pakunków przyrządów półprzewodnikowych

Główne rodzaje

• diody:
  • diody prostownicze;
  • diody stabilizacyjne;
  • diody pojemnościowe;
  • diody Schottky’ego;
  • diody tunelowe;
  • diody elektroluminescencyjne;
  • fotodiody;
• tranzystory:
  • tranzystory bipolarne;
  • tranzystory unipolarne;
  • fototranzystory;
• dynistory;
• tyrystory:
  • diak;
  • triak;
• lasery półprzewodnikowe:
• hallotrony;
• termistory;
• warystory;

Zobacz też

• produkcja półprzewodników