Psarskie (powiat szamotulski)
52°34′45″N 16°19′11″E/52,579167 16,319722
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
86[1] m n.p.m. |
| Liczba ludności (2013) |
281[2] |
| Strefa numeracyjna |
61 |
| Kod pocztowy |
62-045[3] |
| Tablice rejestracyjne |
PSZ |
| SIMC |
0592816 |
Położenie na mapie gminy Pniewy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu szamotulskiego  | |
| 52°34′45″N 16°19′11″E/52,579167 16,319722
| |
Psarskie – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Pniewy na południowym brzegu Jeziora Psarskiego. Miejscowość oddalona jest 20 km na południowy zachód od Szamotuł.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Miejscowość po raz pierwszy wzmiankowana w 1386 r. Stanowiła wtedy własność Nałęczów. Parafia wymieniona została w dokumencie z 1404 r.
W centrum wsi wznosi się późnogotycki kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny zbudowany po 1462 r. z fundacji Zajączkowskich. W latach 1557-1585 znajdował się w rękach innowierców. Przebudowany w 1784 r., posiada kwadratową wieżę nadbudowaną około 1840 r. o attykę ze sterczynami i hełm ostrosłupowy. Uwagę zwracają trzy późnogotyckie portale z końca XV w. Wewnątrz podziwiać można gotyckie sklepienie gwiaździste i wyposażenie późnobarokowe z około 1784 r. W zakrystii i kruchcie występuje sklepienie kolebkowe z lunetami. Na uwagę zasługuje stiukowy nagrobek Rafała Bnińskiego (zm. 1770 r.), zwieńczony figurą Chronosa z trumną i strzaskanymi kolumnami.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa poznańskiego.
Na placu przed kościołem 23 czerwca 2002 r. odsłonięto pamiątkowy głaz z tablicą poświęconą pamięci urodzonemu w Psarskiem ks. Jana Laskowskiego (1872-1939) - patrioty i działacza społecznego, duchowego przywódcy strajku dzieci wrzesińskich w 1901 r.
Pałac neogotycki z początku XIX w., kilkakrotnie przebudowywany i rozbudowywany, zatracił całkowicie cechy stylowe. W okresie międzywojennym zgromadzone były w nim zbiory artystyczne i galeria obrazów. Z zabudowań gospodarczych zwracają uwagę chlewnia i obora z 1894 r.
Przy kościele znajduje się park z końca XIX w., a w nim okazy dębów o obw. 320-483 cm, lipy o obw. 384 cm i 432 cm oraz jesion o obw. 330 cm.
W Psarskiem w 1949 r. powstała jedna z pierwszych siedmiu spółdzielni produkcyjnych w Wielkopolsce[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Według: http://www.wysokosc.mapa.info.pl/
- ↑ S.C., Najwięcej jest 37-latków, "Gazeta Szamotulska", Nr 5 (884), 3 lutego 2014 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1065 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ R.Krygiel, P.Mordal, Vademecum Krajoznawcze Ziemi Szamotulskiej, PTTK Oddział w Szamotułach, Szamotuły 2002, s. 103.
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Kolonia | |
| Osady | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi |
|
