Psyche or the Legend of Love
Psyche or the Legend of Love – poemat epicki irlandzkiej poetki romantycznej Mary Tighe, opublikowany po raz pierwszy nakładem autorki w 1805[1][2], a następnie wydany już po jej śmierci w 1811[1]. Utwór ten jest opracowaniem mitologicznego wątku o miłości Erosa (Kupida) i Psyche, znanego z dzieła Apulejusza[1]. Dzieło zostało napisane strofą spenserowską[3], czyli dziewięciowersową, rymowaną ababbcbcc, wprowadzoną do poezji angielskiej przez renesansowego poetę Edmunda Spensera, wysoko cenioną i stosowaną przez romantyków angielskich (George'a Gordona Byrona, Percy'ego Bysshe Shelleya, Johna Keatsa), jak też Juliusza Słowackiego. Liczy 372 strofy[4]. Poemat Mary Tighe przyciągnął większą uwagę niż jakikolwiek inny utwór napisany przez kobietę w epoce romantyzmu[2]. Poemat rozpoczyna się in medias res, podobnie jak starożytne eposy[2]. Składa się z sześciu pieśni[3]. Miejscami poetka stosuje aliterację:
And thou, sweet sprite, whose sway doth far extend,
Smile on the mean historian of thy fame!
My heart in each distress and fear befriend,
Nor ever let it feel a fiercer flame
Than innocence may cherish free from blame,
And hope may nurse, and sympathy may own;
For, as thy rights I never would disclaim,
But true allegiance offered to thy throne,
So may I love but one, by one beloved alone.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Tighe, Mary. en.wikisource.org. [dostęp 2016-12-18]. (ang.).
- ↑ a b c John M. Anderson: Mary Tighe, Psyche. blackwellreference.com. [dostęp 2016-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-21)]. (ang.).
- ↑ a b Mary Tighe, Psyche or The Legend of Love, 1812. library.leeds.ac.uk. [dostęp 2016-12-18]. (ang.).
- ↑ Mary Tighe, Psyche; or, the Legend of Love. spenserians.cath.vt.edu. [dostęp 2016-12-18]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Mary Tighe: Psyche; or, The Legend of Love. web.nmsu.edu, 1805. [dostęp 2016-12-18]. (ang.).