Ptah był opiekunem sztuk i rzemiosła. Występował pod postacią człowieka, z ogoloną głową i laską (będącą połączeniem symbolu anch, berła uas i filaru dżed) w ręku. Świętym zwierzęciem Ptaha był Apis[1]. Za syna Ptaha uznano Nefertuma oraz półboga Imhotepa – arcykapłana i budowniczego piramidy Dżasera.
Temu egipskiemu bóstwu Giuseppe Verdi i Antonio Ghislanzoni poświęcili drugą (finałową) odsłonę pierwszego aktu operyAida, w której pośród świątynnych modłów i ekstatycznych tańców kapłanek młody egipski wódz Radames odbiera z rąk najwyższego kapłana Ramfisa insygnia przywództwa na wojnę z Etiopami (Possente Fthà...). Także ostatnia scena Aidy rozgrywa się równolegle w grobowcu Radamesa i Aidy oraz świątyni; Amneris córka faraona modli się tam o ukojenie duszy (Immenso Fthà...)[3].
