Ptasznik słoneczny
 |
Ten artykuł od 2015-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| Pterinochilus murinus | |
| Pocock, 1897 | |
 Ptasznik słoneczny | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Pterinochilus murinus |
Ptasznik słoneczny (Pterinochilus murinus) – pająk z rodziny ptasznikowatych.
Zamieszkuje rozległe tereny środkowej i południowej Afryki. W naturze zamieszkuje nory po małych ssakach, które wyściela pajęczyną. Gniazda robi także między korzeniami lub kamieniami. Spotykane odmiany: pomarańczowy/Usambara (Tanzania), Kalahari (Pustynia Kalahari), ciemny (Kenia).
Odmiana klasyczna charakteryzuje się żółtym ubarwieniem a odmiana Usambara jest płomienistopomarańczowa, stąd nazwa ptasznik słoneczny (inna nazwa Harpactira elevata). Rozmiar głowotułowia z odwłokiem – do 6,5 cm, wraz z odnóżami – do 15 cm. Samce są mniejsze i smuklejsze. Pająk bardzo szybki i agresywny, potrafi kąsać bez powodu. Jego jad może być niebezpieczny dla człowieka. Ugryzienie jest bardzo bolesne, powoduje skurcze mięśni i częściowy paraliż.
Nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka. Rozpowszechniony w polskich hodowlach. W warunkach hodowlanych żywi się go m.in. świerszczami, karaczanami, drewnojadami, szarańczą. Nie powinno się podawać innych zwierząt karmowych niż bezkręgowce.