Ptusza (wieś)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ptusza
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

złotowski

Gmina

Tarnówka

Liczba ludności (2006)

27

Strefa numeracyjna

67

Kod pocztowy

77-416[2]

Tablice rejestracyjne

PZL

SIMC

0530169

Położenie na mapie gminy Tarnówka
Mapa konturowa gminy Tarnówka, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Ptusza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Ptusza”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Ptusza”
Położenie na mapie powiatu złotowskiego
Mapa konturowa powiatu złotowskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ptusza”
Ziemia53°21′55″N 16°47′32″E/53,365278 16,792222[1]

Ptusza (niem. Bethkenhammer, Betkenhammer) – wieś krajeńska w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Tarnówka[3].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.

Wieś położona jest przy trasie drogi krajowej nr 11.

Pierwotna nazwa tej miejscowości wywodzi się od pluskotu bystrej rzeki Gwdy. W 1569 roku istniała tu kuźnia należąca do starosty z Ujścia. Starosta Stanisław Górka założył tu młyn wodny i tartak na rzece Młynówce. W 1880 roku zbudowano linię kolejową Piła Główna – Ustka, z przystankiem Ptusza. W 1898 roku powstała cegielnia, zburzona w 1945 roku podczas walk o Ptuszę. W okresie międzywojennym zbudowano na Gwdzie zaporę wodną i elektrownię „Ptusza”, w wyniku czego powstało powyżej niej jezioro Ptuszowskie. We wsi znajdował się folwark (obecnie zdewastowany), w pobliżu którego jest park z wieloma interesującymi drzewami: jałowiec wirginijski, limba, wiąz górski. Ptusza w 1945 roku była ogniwem obrony w tzw. „Linii Buchera[potrzebny przypis], silnie bronionym (główne siły nieprzyjaciela skupiono na stacji kolejowej i w rejonie cegielni). Po rozpoznaniu i stwierdzeniu, że most na Gwdzie został zniszczony podjęto decyzję obejścia Ptuszy. Żołnierze 10 pułku piechoty przeprawili się po lodzie na drugi brzeg Gwdy, około 1,5 km na północ i zdobyli wieś 1 lutego 1945 roku[4]. Do godziny 3.00 2 lutego w nocnych walkach zdobyto pobliski folwark Byszki.

Obecnie miejscowość nabiera walorów wypoczynkowych. Znajduje się tutaj stacja benzynowa z restauracją i zakład mechaniki pojazdowej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 112843
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1066 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. Przewodnik szlakiem walk Armii Wojska Polskiego o przełamanie Wału Pomorskiego, Piła 1971 r., str.39.