Pułk Łączności Ministerstwa Obrony Narodowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pułk Łączności Ministerstwa Obrony Narodowej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

8 sierpnia 1949

Rozformowanie

1957

Dowódcy
Pierwszy

Józef Gabszewicz

Ostatni

Henryk Bogdanowicz

Organizacja
Dyslokacja

Warszawa

Pułk Łączności MON (pł MON) – oddział Wojsk Łączności Sił Zbrojnych PRL.

Historia pułku[edytuj | edytuj kod]

Pułk powstał 8 sierpnia 1949 roku na bazie 1 Samodzielnego Batalionu Łączności Ministerstwa Obrony Narodowej. Jednostka stacjonowała w Warszawie. Początkowo przy ulicy Podchorążych, a od 1951 roku w nowych koszarach przy ulicy Żwirki i Wigury. Oddział podlegał Sztabowi Generalnemu Wojska Polskiego. W 1957 roku oddział został przemianowany na 5 Pułk Łączności.

Dowódcy pułku[edytuj | edytuj kod]

  • ppłk Józef Gabszewicz (1949-1952)
  • płk Michał Afanasjew (1952-1954)
  • mjr Henryk Bogdanowicz (1954-1956)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]