Pucciniastrum sparsum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pucciniastrum sparsum
Ilustracja
Porażony liść mącznicy
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

rdze

Rząd

rdzowce

Rodzina

rdzakowate

Rodzaj

Pucciniastrum

Gatunek

Pucciniastrum sparsum

Nazwa systematyczna
Pucciniastrum sparsum (G. Winter) E. Fisch.
Beitr. Kryptfl. Schweiz 2(no. 2): 469 (1904)
Zarodniki

Pucciniastrum sparsum (G. Winter) E. Fisch. – gatunek grzybów z typu rdzowców (Pucciniales)[1]. Grzyb mikroskopijny pasożytujący na świerku pospolitym i mącznicach[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Pucciniastrum, Pucciniastraceae, Pucciniales, Incertae sedis, Pucciniomycetes, Pucciniomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1881 r. Heinrich Georg Winter, nadając mu nazwę Melampsora sparsa. Obecną, uznaną przez Index Fungorum, nazwę nadał mu Eduard Fisch w 1904 r.[3]

Synonimy[3]:

  • Melampsora sparsa G. Winter 1881
  • Thekopsora sparsa (G. Winter) Magnus 1905

Cykl życiowy i morfologia[edytuj | edytuj kod]

Jest to pasożyt dwudomowy i rdza pełnocyklowa, wytwarzająca wszystkie typowe dla rdzowców rodzaje zarodników. Na świerku pospolitym (Picea abies) powstają spermogonia i ecja (świerk jest żywicielem ecjalnym), na roślinach z rodzaju mącznica (Arctostaphylos) uredinia i telia (są to żywiciele telialni)[2].

Spermogonia i ecja powstają pod skórką liści[4]. Ecja pomarańczowe, w rzędzie na igłach świerka, które w miejscu ich występowania ulegają chlorozie. Ecjospory pomarańczowe, o rozmiarach 21–32 × 18–25 μm, gęsto brodawkowane, z wyjątkiem jednej wąskiej gładkiej strefy. Uredinia na dolnej stronie liści modrzewnicy. Znajdują się pod naskórkiem liści, który pełni rolę ściany. Po dojrzeniu urediniospor naskórek pęka i urediniospory wydostają się na zewnątrz. W miejscu występowania urediniospor na skórce liścia powstają plamki o barwie od żółtej do czerwonej. Urediniospory cienkościenne, o powierzchni z rzadko rozmieszczonymi kolcami. Teliospory powstają w rzędach pod kutykulą[2].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Jest monofagiem w stosunku do żywicieli ecjalnych i telialnych. Spermogonia i ecja obserwowano tylko na świerku pospolitym, uredinia i telia na dwóch gatunkach mącznic: mącznica lekarska (Arcyostaphylos uva-ursi) i Arctostaphylos alpinus[2]. W piśmiennictwie polskim do 2003 r. podano dwa przypadki występowania tego patogena na mącznicy lekarskiej[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2019-03-30] (ang.).
  2. a b c d Plant parasites of Europe [online] [dostęp 2018-03-29] (ang.).
  3. a b Species Fungorum [online] [dostęp 2018-03-30] (ang.).
  4. Joanna Marcinkowska: Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii. Warszawa: PWRiL, 2012. ISBN 978-83-09-01048-7.
  5. Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4.