Puchar Świata w skokach narciarskich w Ruce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Puchar Świata w skokach narciarskich w Ruce – zawody w skokach narciarskich, przeprowadzane w ramach Pucharu Świata w skokach narciarskich, od sezonu 1996/1997. Areną zmagań jest skocznia Rukatunturi w Ruce.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W pierwszym sezonie rozgrywania zawodów zwyciężyli Takanobu Okabe z Japonii oraz późniejszy zwycięzca całego cyklu Pucharu Świata, Słoweniec Primož Peterka. Na następne zawody z cyklu Puchar Świata Ruka musiała czekać 6 lat. Od sezonu 2002/03 w mieście w Laponii rozgrywane są zawody inaugurujące sezon, które weszły na stałe do kalendarza FIS. W pierwszych konkursach po sześcioletniej przerwie zwyciężyli Primož Peterka i Andreas Widhölzl. Rok później na Rukatunturi odbył się dramatyczny konkurs. W odwołanych, jak się później okazało, zawodach groźnie wyglądające upadki mieli Johan Erikson, Andreas Kofler i Thomas Morgenstern. Dzień wcześniej w konkursie otwierającym sezon 2003/04 zwyciężył fiński skoczek Matti Hautamäki. Władze FIS podjęły decyzję o przeniesieniu odwołanego konkursu na następny dzień i ograniczeniu go do 1 serii konkursowej. Zakończył się on triumfem Sigurda Pettersena z Norwegii. Kłopoty jednak nie opuściły Ruki. Piątkowy konkurs inaugurujący sezon 2004/05 z powodu zbyt silnego wiatru musiał zostać przełożony na niedzielę. W tym i sobotnich zawodach triumfował zawodnik gospodarzy, Janne Ahonen. Inaugurujący konkurs w sezonie 2005/06 napotkał te same problemy, co rok wcześniej. Tym razem podjęto decyzję o rozegraniu dwóch zawodów w jednym dniu. Pierwsze zawody (ograniczone do 1 serii) wygrał Czech Jakub Janda, a drugie Robert Kranjec ze Słowenii, dla którego było to pierwsze zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata. Sezon 2006/07 również nie zaczął się pomyślnie. W wymuszonym, do rozegrania, jednoseryjnym konkursie triumfował fin Arttu Lappi. Kontrowersją było to, że czołowa „15” zeszłorocznego sezonu skakała w anormalnych warunkach. W efekcie tylko dwóch zawodników z czołówki zajęło miejsca w pierwszej trzydziestce. Sobotni konkurs, z powodu zbyt silnie wiejącego wiatru, został odwołany. W sezonie 2007/08 w Ruce po raz pierwszy rozegrano zawody drużynowe. W konkursach triumfowali Norwegowie, oraz, indywidualnie, Thomas Morgenstern z Austrii. Właśnie od tego sezonu w Ruce rozgrywany jest jeden konkurs drużynowy i jeden indywidualny. W sezonach 2010/2011 i 2011/2012 w rywalizacji zespołowej zwycięzcami zostawali Austriacy, natomiast indywidualnie najlepszy był Andreas Kofler. W konkursach w sezonie 2012/2013 najlepsi byli Niemcy. Drużynowe zawody wygrali przed reprezentacjami Austrii i Słowenii, a indywidualnie najlepszy był Severin Freund. W sezonie 2013/2014 rozegrano tylko jeden konkurs, który zwyciężył Gregor Schlierenzauer. Sobotni konkurs odwołano z powodu silnego wiatru. W następnej edycji startów dwukrotnie zwyciężył Simon Ammann (w tym w drugim ex-aequo z Noriaki Kasaim). Sezon 2015/2016 był najgorszym pod względem warunków pogodowych, ponieważ nie udało się rozegrać żadnego z zaplanowanych konkursów.

Podium poszczególnych konkursów PŚ w Ruce[edytuj | edytuj kod]

Lp Data Skocznia Uwagi 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce
1. 7 grudnia 1996 Rukatunturi nocny Japonia Takanobu Okabe Japonia Kazuyoshi Funaki Austria Andreas Goldberger
2. 8 grudnia 1996 Rukatunturi nocny Słowenia Primož Peterka Norwegia Lasse Ottesen Japonia Takanobu Okabe
3. 29 listopada 2002 Rukatunturi nocny Słowenia Primož Peterka Polska Adam Małysz Finlandia Janne Ahonen
4. 30 listopada 2002 Rukatunturi nocny Austria Andreas Widhölzl Finlandia Janne Ahonen Słowenia Primož Peterka
5. 28 listopada 2003 Rukatunturi nocny Finlandia Matti Hautamäki Polska Adam Małysz Finlandia Veli-Matti Lindström
6. 30 listopada 2003 Rukatunturi poranny[a] Norwegia Sigurd Pettersen Polska Adam Małysz Finlandia Veli-Matti Lindström
7. 27 listopada 2004 Rukatunturi nocny Finlandia Janne Ahonen Niemcy Alexander Herr Austria Martin Höllwarth
8. 28 listopada 2004 Rukatunturi poranny[b] Finlandia Janne Ahonen Austria Thomas Morgenstern Czechy Jakub Janda
9. 26 listopada 2005 Rukatunturi nocny[c] Czechy Jakub Janda Finlandia Janne Ahonen Słowenia Robert Kranjec
10. 26 listopada 2005 Rukatunturi nocny Słowenia Robert Kranjec Finlandia Janne Ahonen Niemcy Michael Uhrmann
11. 24 listopada 2006 Rukatunturi nocny[d] Finlandia Arttu Lappi Szwajcaria Simon Ammann Norwegia Anders Jacobsen
12. 25 listopada 2006 Rukatunturi nocny[e] odwołany
12. 30 listopada 2007 Rukatunturi nocny, druż.  Norwegia
1. Bjørn Einar Romøren
2. Tom Hilde
3. Anders Bardal
4. Roar Ljøkelsøy
 Austria
1. Wolfgang Loitzl
2. Martin Koch
3. Gregor Schlierenzauer
4. Thomas Morgenstern
 Finlandia
1. Matti Hautamäki
2. Harri Olli
3. Arttu Lappi
4. Janne Ahonen
13. 1 grudnia 2007 Rukatunturi nocny Austria Thomas Morgenstern Norwegia Bjørn Einar Romøren Norwegia Tom Hilde
14. 29 listopada 2008 Rukatunturi nocny Szwajcaria Simon Ammann Austria Wolfgang Loitzl Austria Gregor Schlierenzauer
15. 29 listopada 2008 Rukatunturi nocny, druż.[f]  Finlandia
1. Ville Larinto
2. Kalle Keituri
3. Harri Olli
4. Matti Hautamäki
 Austria
1. Wolfgang Loitzl
2. Martin Koch
3. Gregor Schlierenzauer
4. Thomas Morgenstern
 Niemcy
1. Felix Schoft
2. Michael Uhrmann
3. Martin Schmitt
4. Michael Neumayer
16. 27 listopada 2009 Rukatunturi nocny, druż.  Austria
1. Wolfgang Loitzl
2. Andreas Kofler
3. Gregor Schlierenzauer
4. Thomas Morgenstern
 Niemcy
1. Michael Uhrmann
2. Michael Neumayer
3. Pascal Bodmer
4. Martin Schmitt
 Finlandia
1. Matti Hautamäki
2. Kalle Keituri
3. Harri Olli
4. Janne Ahonen
17. 28 listopada 2009 Rukatunturi nocny Norwegia Bjørn Einar Romøren Niemcy Pascal Bodmer Austria Wolfgang Loitzl
18. 27 listopada 2010 Rukatunturi nocny, druż.  Austria
1. Thomas Morgenstern
2. Wolfgang Loitzl
3. Andreas Kofler
4. Gregor Schlierenzauer
 Norwegia
1. Bjørn Einar Romøren
2. Anders Bardal
3. Anders Jacobsen
4. Tom Hilde
 Japonia
1. Shōhei Tochimoto
2. Noriaki Kasai
3. Taku Takeuchi
4. Daiki Itō
19. 28 listopada 2010 Rukatunturi nocny Austria Andreas Kofler Austria Thomas Morgenstern Szwajcaria Simon Ammann
20. 27 listopada 2011 Rukatunturi druż.[g]  Austria
1. Wolfgang Loitzl
2. Andreas Kofler
3. Gregor Schlierenzauer
4. Thomas Morgenstern
 Japonia
1. Junshirō Kobayashi
2. Shōhei Tochimoto
3. Taku Takeuchi
4. Daiki Itō
 Rosja
1. Dmitrij Wasiljew
2. Anton Kaliniczenko
3. Roman Trofimow
4. Dienis Korniłow
21. 27 listopada 2011 Rukatunturi Austria Andreas Kofler Austria Gregor Schlierenzauer Austria Thomas Morgenstern
22. 30 listopada 2012 Rukatunturi nocny, druż.  Niemcy
1. Andreas Wellinger
2. Michael Neumayer
3. Richard Freitag
4. Severin Freund
 Austria
1. Wolfgang Loitzl
2. Manuel Fettner
3. Gregor Schlierenzauer
4. Thomas Morgenstern
 Słowenia
1. Robert Kranjec
2. Jurij Tepeš
3. Jaka Hvala
4. Peter Prevc
23. 1 grudnia 2012 Rukatunturi nocny Niemcy Severin Freund Rosja Dmitrij Wasiljew Szwajcaria Simon Ammann
24. 29 listopada 2013 Rukatunturi nocny Austria Gregor Schlierenzauer Niemcy Marinus Kraus Austria Thomas Morgenstern
25. 30 listopada 2013 Rukatunturi nocny odwołany
25. 28 listopada 2014 Rukatunturi nocny Szwajcaria Simon Ammann Japonia Daiki Itō Japonia Noriaki Kasai
26. 29 listopada 2014 Rukatunturi nocny Szwajcaria Simon Ammann
Japonia Noriaki Kasai
Niemcy Severin Freund
27. 27 listopada 2015 Rukatunturi nocny[h] odwołany
28. 28 listopada 2015 Rukatunturi nocny odwołany
27. 25 listopada 2016 Rukatunturi nocny Słowenia Domen Prevc Niemcy Severin Freund Słowenia Peter Prevc
28. 26 listopada 2016 Rukatunturi nocny Niemcy Severin Freund Norwegia Daniel-André Tande Austria Manuel Fettner
29. 25 listopada 2017 Rukatunturi nocny, druż.  Norwegia
1. Robert Johansson
2. Anders Fannemel
3. Daniel-André Tande
4. Johann André Forfang
 Niemcy
1. Markus Eisenbichler
2. Pius Paschke
3. Andreas Wellinger
4. Richard Freitag
 Japonia
1. Taku Takeuchi
2. Ryōyū Kobayashi
3. Noriaki Kasai
4. Junshirō Kobayashi
30. 26 listopada 2017 Rukatunturi nocny Słowenia Jernej Damjan Norwegia Johann André Forfang Niemcy Andreas Wellinger
31. 24 listopada 2018 Rukatunturi nocny[d] Japonia Ryōyū Kobayashi Polska Kamil Stoch Polska Piotr Żyła
32. 25 listopada 2018 Rukatunturi nocny Japonia Ryōyū Kobayashi Niemcy Andreas Wellinger Polska Kamil Stoch
33. 30 listopada 2019 Rukatunturi nocny Norwegia Daniel-André Tande Austria Philipp Aschenwald Słowenia Anže Lanišek
34. 1 grudnia 2019 Rukatunturi nocny[e] odwołany
34. 28 listopada 2020 Rukatunturi nocny Niemcy Markus Eisenbichler Polska Piotr Żyła Polska Dawid Kubacki
35. 29 listopada 2020 Rukatunturi nocny Norwegia Halvor Egner Granerud Niemcy Markus Eisenbichler Polska Dawid Kubacki
36. 27 listopada 2021 Rukatunturi nocny Japonia Ryōyū Kobayashi Słowenia Anže Lanišek Niemcy Markus Eisenbichler
37. 28 listopada 2021 Rukatunturi nocny Słowenia Anže Lanišek Niemcy Karl Geiger Niemcy Markus Eisenbichler
38. 26 listopada 2022 Rukatunturi Słowenia Anže Lanišek Austria Stefan Kraft Polska Piotr Żyła
39. 27 listopada 2022 Rukatunturi Austria Stefan Kraft
Norwegia Halvor Egner Granerud
Japonia Naoki Nakamura
40. 25 listopada 2023 Rukatunturi Austria Stefan Kraft Niemcy Pius Paschke Niemcy Stephan Leyhe
41. 26 listopada 2023 Rukatunturi Austria Stefan Kraft Austria Jan Hörl Niemcy Andreas Wellinger

Najwięcej razy na podium w konkursach indywidualnych[edytuj | edytuj kod]

Uwzględnieni zawodnicy, którzy zdobyli minimum 2 miejsca na podium (stan na 26 listopada 2023)

Miejsce Imię i nazwisko Kraj 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
1. Simon Ammann  Szwajcaria 3 1 2 6
2. Stefan Kraft  Austria 3 1 0 4
3. Ryōyū Kobayashi  Japonia 3 0 0 3
4. Janne Ahonen  Finlandia 2 3 1 6
5. Severin Freund  Niemcy 2 1 1 4
Anže Lanišek  Słowenia 2 1 1 4
7. Primož Peterka  Słowenia 2 0 1 3
8. Halvor Egner Granerud  Norwegia 2 0 0 2
Andreas Kofler  Austria 2 0 0 2
10. Thomas Morgenstern  Austria 1 2 2 5
11. Markus Eisenbichler  Niemcy 1 1 2 4
12. Gregor Schlierenzauer  Austria 1 1 1 3
13. Bjørn Einar Romøren  Norwegia 1 1 0 2
Daniel-André Tande  Norwegia 1 1 0 2
15. Jakub Janda  Czechy 1 0 1 2
Robert Kranjec  Słowenia 1 0 1 2
Takanobu Okabe  Japonia 1 0 1 2
Noriaki Kasai  Japonia 1 0 1 2
19. Adam Małysz  Polska 0 3 0 3
20. Piotr Żyła  Polska 0 1 2 3
Andreas Wellinger  Niemcy 0 1 2 3
22. Wolfgang Loitzl  Austria 0 1 1 2
Kamil Stoch  Polska 0 1 1 2
24. Veli-Matti Lindström  Finlandia 0 0 2 2
Dawid Kubacki  Polska 0 0 2 2

Najwięcej razy na podium w konkursach drużynowych[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Reprezentacja Zwycięstwa 2. miejsca 3. miejsca Razem
1.  Austria 3 3 0 6
2.  Norwegia 2 1 0 3
3.  Niemcy 1 2 1 4
4.  Finlandia 1 0 2 3
5.  Japonia 0 1 2 3
6.  Rosja 0 0 1 1
7.  Słowenia 0 0 1 1

Najwięcej razy na podium według państw[1][edytuj | edytuj kod]

Miejsce Państwo Zwycięstwa 2. miejsca 3. miejsca Łącznie
1.  Austria 11 10 7 28
2.  Norwegia 7 5 2 14
3.  Słowenia 7 1 5 13
4.  Finlandia 5 3 5 13
 Japonia 5 3 5 13
6.  Niemcy 4 10 8 22
7.  Szwajcaria 3 1 2 6
8.  Czechy 1 0 1 2
9.  Polska 0 5 5 10
10.  Rosja 0 1 1 2

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Konkurs dodatkowy w miejsce odwołanego konkursu 29 listopada; ograniczony do 1 serii.
  2. Konkurs dodatkowy w miejsce odwołanego konkursu 26 listopada.
  3. Konkurs przeniesiony z 25 listopada 2005 i skrócony do 1 serii.
  4. a b Rozegrano tylko 1 serię.
  5. a b Konkurs odwołany z powodu niekorzystnych warunków atmosferycznych.
  6. Konkurs przeniesiony z 28 listopada 2008 i skrócony do jednej serii.
  7. Konkurs dodatkowy w miejsce odwołanego konkursu 26 listopada, ograniczony do jednej serii.
  8. Konkurs odwołany, w jego miejsce zorganizowano dodatkowy konkurs indywidualny w Lahti

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wliczone konkursy drużynowe

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]