Punhwang sa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Punhwangsa
ilustracja
Nazwa koreańska
Hangul

분황사

Transkrypcja poprawiona

Bunhwangsa

Transkrypcja MCR

Punhwangsa

Punhwang sa
Ilustracja
Stupa
Państwo

 Korea Południowa

Miejscowość

Gyeongju

Rodzaj klasztoru

Klasztor buddyjski

Właściciel

chogye

Typ zakonu

męski

Założyciel klasztoru

Chajang

Materiał budowlany

drewno, kamień

Data budowy

634

Położenie na mapie Korei Południowej
Mapa konturowa Korei Południowej, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Punhwang sa”
Ziemia35°50′27″N 129°14′01″E/35,840833 129,233611

Punhwang sa (Świątynia Pachnącego Cesarza) – mały klasztor w dawnej stolicy Gyeongju.

Historia klasztoru[edytuj | edytuj kod]

Klasztor został wybudowany w 634 roku przez Chajanga, miał rangę królewskiego klasztoru i był zbudowany tuż obok wspaniałego kompleksu Hwangnyong (Klasztor Żółtego Smoka). Kompleks ten był najważniejszym i największym klasztorem w Silli. Niestety nic z niego nie pozostało, natomiast z dużo mniejszego klasztoru Punhwang została m.in. murowana z cegieł pagoda[1].

Świątynia ta została wybudowana za panowania królowej Sŏndŏk. Do dziś zachowała się stupa, niegdyś dziewięciopiętrowa, a obecnie trzypiętrowa, która jest najstarszą budowlą tego typu w Korei i nosi tytuł Skarbu Narodowego Nr 30. Jest ona wzorowana na budowanych z cegieł chińskich stupach z okresu panowania dynastii Tang. Jednak Koreańczycy wyciosali owe cegły z kamienia. Każda z czterech ścian budynku ma charakterystyczne wejścia, po lewej i prawej stronie których znajdują się figury strażników czyli Gŭmgan-yŏksa i Inwangsanga.

Mnichem bardzo związanym z tym klasztorem był słynny Wŏnhyo. Właśnie tu pisał swoje słynne komentarze do sutr i tu został pochowany przez jego syna Sŏljonga.

Ponieważ stupa ta zawaliła się do środka, w 1915 r. Japończycy podczas odgruzowania jej odkryli pojemnik z relikwiami po kremacji mnicha. Znaleziono także drogocenne przedmioty, świadczące o tym, że jakaś kobieta królewskiej krwi, może właśnie królowa Sŏndŏk, była właścicielką tego obiektu.

Oprócz tego na terenie świątyni znajdują się takie cenne obiekty jak: Hogukyongbyŏnŏjŏng (호국용변어정) czyli oktagonalna górna cześć obudowy źródła, podstawa pomnika Hwajaengguksa (화쟁국사) zbudowana w 1101 r. i figura Yaksayŏrae (약세여래), rzeźba z 1774 r.

Adres klasztoru[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Eastward Books, Seul, Korea, str. 330 ISBN 89-952155-4-2

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea, str. 40