Bilbil żółtouchy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Pycnonotus penicillatus)
Bilbil żółtouchy
Pycnonotus penicillatus[1]
Blyth, 1851
Ilustracja
Zdjęcie wykonane w Nuwara Eliya
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

bilbile

Rodzaj

Pycnonotus

Gatunek

bilbil żółtouchy

Synonimy
  • Kelaartia penicillata (Blyth, 1851)[2][3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Bilbil żółtouchy[5] (Pycnonotus penicillatus) − gatunek małego, śpiewającego ptaka z rodziny bilbili (Pycnonotidae); endemiczny gatunek Sri Lanki. Nie wyróżnia się podgatunków[6]. Nie jest zagrożony.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Bilbil żółtouchy jest ptakiem o długości ciała ok. 20 cm[7], posiadającym stosunkowo długi ogon. Masa ciała 36–37 g[7]. Wierzchnia część jego upierzenia ma kolor oliwkowy, spodnia zaś żółtawy. Czubek głowy jest szary. W okolicach uszu znajdują się żółte kępki. Pod oczami również występuje żółta linia. Z przodu oka i na gardle znajduje się upierzenie koloru białego. Nie występuje wyraźny dymorfizm płciowy, młode osobniki mają ciemniejsze upierzenie.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten występuje głównie w dżungli i na terenach lesistych w środkowej i południowej części Sri Lanki. Jest też widywany w lasach wtórnych, na terenach rolniczych – plantacjach eukaliptusów, zadrzewionych farmach czy w ogrodach[4]. Zwykle spotykany w przedziale wysokości 850–2200 m n.p.m.[4] Pomimo ograniczonego zasięgu występowania, jest to ptak łatwy do zaobserwowania w Parku Narodowym Horton Plains czy w Victoria Park w okolicach Nuwara Elija.

Zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Lot przypomina swego rodzaju skoki. Ptak ten żywi się owocami i owadami.

Sezon lęgowy trwa od lutego do maja i od sierpnia do października. Gniazduje na drzewie lub krzewie na wysokości zazwyczaj 3–5 m nad ziemią (niekiedy niżej – do 1 m). W zniesieniu dwa jaja[7].

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2021 roku uznaje bilbila żółtouchego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Wcześniej miał on status gatunku bliskiego zagrożenia (NT – near threatened). Liczebność populacji nie została oszacowana, aczkolwiek ptak ten opisywany jest jako bardzo liczny w centralnych prowincjach Sri Lanki. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[4].

Konotacje kulturowe[edytuj | edytuj kod]

W języku syngaleskim bilbile żółtouche nazywane są Galu-guduwa lub Kaha kondaya[8]. Gatunek ten pojawił się na znaczku pocztowym na Sri Lance o nominale 10 rupii w 1979[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pycnonotus penicillatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Yellow-eared Bulbul (Pycnonotus penicillatus). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2012-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-01)]. (ang.).
  3. James A. Murray: The Avifauna of the Island of Ceylon. 1890, s. 111.
  4. a b c d Pycnonotus penicillatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Pycnonotidae Gray,GR, 1840 - bilbile - Bulbuls (wersja: 2020-09-20). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-07].
  6. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Bulbuls. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-07]. (ang.).
  7. a b c J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie (red.): Handbook of the Birds of the World. T. 10: Cuckoo-shrikes to Thrushes. Barcelona: Lynx Edicions, 2005, s. 190. ISBN 84-87334-72-5. (ang.).
  8. Bird classification, scientific and common names used for birds in the manuscript. www.bnhsenvis.nic.in. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-25)]. (ang.).
  9. Bird stamps from Sri Lanka. www.birdtheme.org. [dostęp 2010-05-21]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]