Różyn (obwód żytomierski)
Wygląd
Na mapach: 49°43′24″N 29°13′17″E/49,723333 29,221389
Pałac w Różynie | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Rejon | |||||
Populacja (2018) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
+380 4138 | ||||
Kod pocztowy |
13600 | ||||
Położenie na mapie obwodu żytomierskiego | |||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||
49°43′24″N 29°13′17″E/49,723333 29,221389 |
Różyn (ukr. Ружин) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie żytomierskim, siedziba władz rejonu różyńskiego.
Leży na Wyżynie Naddnieprzańskiej, nad rzeką Rastawicą.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Założony przez litewski, książęcy ród Rużyńskich na miejscu pustyni Szczorbów, nadanej im przez Aleksandra Jagiellończyka.[2]
Siedziba dawnej Gminy Różyn w powiecie skwirskim Gubernia kijowska.
Podczas okupacji hitlerowskiej, we wrześniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1000 osób. 1 marca 1943 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali[3].
W 1989 liczyło 5370 mieszkańców[4].
W 2013 liczyło 4607 mieszkańców[5].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- zamek wybudowany przez księżną Różyńską w 1611 r. z okrągłymi basztami, otoczony fosą i wałami.
- pałac wybudowany przez pułkownika Antoniego Złotnickiego na fundamentach zamku[6][7].
- kościół parafialny pw. Bożego Ciała, ufundowany w 1809 r. przez hr. Józefa Kalinowskiego i jego żonę Emilię, zamknięty przez władze radzieckie w latach 30. XX w. i przebudowany na warsztat samochodowy w 1947, zwrócony wiernym w stanie pełnej dewastacji w 1990 r., przejęty przez ojców paulinów w 1992 r., odnowiony i przywrócony do kultu[8].
Gmina partnerska
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.30
- ↑ Rużyn (wiadomości dodane), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 47 .
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1567 .
- ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
- ↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
- ↑ Antoni Urbański Memento kresowe, Warszawa, 1929, s. 64
- ↑ Studio 2.2.6.1, Różyn nad rzeką Rastawicą, Ukraina / Ukraina / Oferta [online], wankosmos.pl [dostęp 2023-08-09] (pol.).
- ↑ Rózyn [online], www.potempski.com [dostęp 2023-08-09] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Rużyn, miasto, powiat skwirski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 47 .
- Różyn 2.) miasteczko, powiat skwirski, po obu brzegach Rastawicy, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 874 .
- Różyn na stronie Rady Najwyższej Ukrainy