Równanie Nernsta

Równanie Nernsta – podstawowa zależność elektrochemiczna wyrażająca równowagowy potencjał elektrody (E) względem jej potencjału standardowego (E⁰) i stężenia substancji biorących udział w procesie elektrodowym.

Ogólna postać równania^[1]^[2]:

E=E^{0}+{\frac {RT}{zF}}\ln {\frac {a_{\mbox{ox}}}{a_{\mbox{red}}}}

dla temperatury 298 K i roztworów na tyle rozcieńczonych, że współczynnik aktywności jonów w nich zawartych jest z dobrym przybliżeniem równy 1 upraszcza się do:

E=E^{0}+{\frac {0,05917}{z}}\log {\frac {[{\mbox{ox}}]}{[{\mbox{red}}]}}

gdzie:

R – stała gazowa równa 8,314 J·K⁻¹ mol⁻¹
T – temperatura wyrażona w kelwinach
z – liczba elektronów wymienianych w reakcji połówkowej
a – aktywność molowa indywiduów chemicznych biorących udział w reakcji elektrodowej
F – stała Faradaya równa 96485 C·mol⁻¹
[red] – stężenie molowe formy zredukowanej
[ox] – stężenie molowe formy utlenionej

Zobacz też[edytuj]

↑ C. Chambers, A. K. Holliday: Modern Inorganic Chemistry. Butterworths, 1975, s. 100.
↑ N. V. Bhagavan: Medical Biochemistry. San Diego: Academic Press, 2002, s. 72. ISBN 978-0-12-095440-7.