Rúben Semedo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rúben Semedo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1994
Amadora

Wzrost

189 cm[1]

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Al-Duhail SC

Numer w klubie

35

Kariera juniorska
Lata Klub
2006–2007 SG Sacavenense
2007–2010 CF Benfica
2010–2013 Sporting
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2013–2015 Sporting B 23 (1)
2014–2015 → Reus Deportiu (wyp.) 16 (0)
2015–2017 Sporting 38 (0)
2015–2016 → Vitória Setúbal (wyp.) 15 (0)
2017–2019 Villarreal CF 4 (0)
2018–2019 → SD Huesca (wyp.) 11 (0)
2019 → Rio Ave (wyp.) 14 (2)
2019–2022 Olympiakos SFP 57 (2 )
2022 → FC Porto B (wyp.) 3 (0)
2022 → FC Porto (wyp.) 1 (0)
2022– Al-Duhail SC 6 (0)
W sumie: 188 (5)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2014  Portugalia U-20 4 (1)
2016–2017  Portugalia U-21 10 (3)
2020–  Portugalia 3 (0)
W sumie: 17 (4)
  1. ↑ Aktualne na: 11 października 2022. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. ↑ Aktualne na: 17 listopada 2020.
Multimedia w Wikimedia Commons

Rúben Afonso Borges Semedo (ur. 4 kwietnia 1994 w Amadorze) – portugalski piłkarz, występujący na pozycji obrońcy w katarskim klubie Al-Duhail SC..

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Na samym początku piłkarskiej kariery bronił barw juniorskich zespołów SG Sacavenense i CF Benfica, skąd w wieku 16 lat przeniósł się do słynnej akademii piłkarskiej stołecznego Sportingu[2]. Na debiut w drużynie seniorskiej czekał do 20 października 2013 roku (zagrał w wygranym 8:1 meczu Pucharu Portugalii z SC Alba). Zanim przebił się do jej składu na stałe, w międzyczasie występował w zespole rezerw i na wypożyczeniach w hiszpańskim trzecioligowcu Reus Deportiu[3] oraz ligowym rywalu Leões (Lwów), Vitórii Setúbal[4].

Miejsce w wyjściowej jedenastce klubu z Estádio José Alvalade wywalczył sobie na stałe w sezonie 2015/2016. W tej i następnej kampanii rozegrał w sumie 47 spotkań (38 w Lidze NOS, dwa w Taça de Portugal, jeden w Lidze Europy i sześć w Lidze Mistrzów), nie zdobył żadnej bramki. Ze Sportingiem wywalczył srebrny i brązowy medal mistrzostw kraju, w 2015 r. triumfował w Supertaça Cândido de Oliveira (Superpucharze Portugalii).

7 czerwca 2017 r. Semedo został zawodnikiem hiszpańskiego potentata Villarreal CF. Kwota transferu wyniosła 14 milionów euro[5]. 25 sierpnia zadebiutował w Primera División w przegranym 3-0 spotkaniu z Real Sociedad[6]. Miesiąc później nowym szkoleniowcem Villarreal został Javier Calleja, u którego Semedo grał niewiele, a dodatkowo w grudniu doznał poważnej kontuzji, która wymagała poddania się operacji.

Dodatkowo w styczniu 2018 ogłoszono, że Semedo stanie przed sądem ze względu na bójkę w barze w Walencji, do której doszło w listopadzie 2017 roku. Portugalczyk miał między innymi wymachiwać bronią i grozić uczestnikom bójki[7]. 20 lutego 2018 został znów aresztowany w związku z kolejnym wydarzeniem z jego udziałem. Semedo wraz z dwoma innymi mężczyznami miał porwać i torturować innego mężczyznę w swoim domu, a następnie okraść mieszkanie ofiary. Został oskarżony o porwanie i usiłowanie morderstwa[8]. W areszcie tymczasowym spędził 141 dni, a opuścił go 13 lipca 2018 roku po wpłaceniu kaucji w wysokości 30 tysięcy Euro[9].

Tydzień później beniaminek Primera División - SD Huesca zdecydowała się wypożyczyć zawodnika z Villarreal[10]. Po zaledwie pół roku Huesca zdecydowała się zakończyć wypożyczenie, a Semedo wrócił do Portugalii na wypożyczenie do klubu Rio Ave FC[11].

25 czerwca 2019 roku został nowym piłkarzem Olympiakosu[12]. Już w pierwszym sezonie zdobył mistrzostwo Grecji oraz puchar kraju. Latem 2020 roku był łączony z przenosinami do Wolverhampton Wanderers F.C., jednak brytyjski Home Office odmówił wydania mu pozwolenia na pracę ze względu na jego kryminalną przeszłość[13].

30 sierpnia 2021 roku został aresztowany po raz kolejny, tym razem w związku z oskarżeniami 17-letniej kobiety o gwałt[14]. Ostatecznie gracz został zwolniony kilka dni później po wpłaceniu kaucji w wysokości 10 tysięcy euro[15].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W 2017 roku Semedo znalazł się w kadrze na Mistrzostwa Europy U-21[16]. 7 października 2020 roku zadebiutował w seniorskiej kadrze Portugalii w zremisowanym 0-0 spotkaniu towarzyskim z Hiszpanią.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rúben Semedo. sdhuesca.es. [dostęp 2018-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-17)]. (hiszp.).
  2. ↑ Rúben Semedo. O menino da Boba que nunca esqueceu as origens [online], Jornal SOL [dostęp 2021-11-07] (port.).
  3. ↑ Vítor Silva i Rubén Semedo darreres incorporacions – Club de Futbol Reus Deportiu [online], web.archive.org, 3 września 2014 [dostęp 2021-11-07] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-03].
  4. ↑ Rúben Semedo: «O meu primeiro objetivo é ser titular» [online], Maisfutebol [dostęp 2021-11-07] (port.).
  5. ↑ BRIEF-Sporting transfers Ruben Semedo to Villarreal for 14 mln euros, „Reuters”, 7 czerwca 2017 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  6. ↑ Javier Pérez, Andrés Fernández se lesiona de gravedad en el homenaje con goleada de la Real a Xabi Prieto, „El País”, Madrid, 25 sierpnia 2017, ISSN 1134-6582 [dostęp 2021-11-07] (hiszp.).
  7. ↑ Lusa, Ruben Semedo a contas com a justiça por alegado incidente com pistola [online], PÚBLICO [dostęp 2021-11-07] (port.).
  8. ↑ Ruben Semedo incident: Villarreal defender arrested for kidnapping, assault, theft | Goal.com [online], www.goal.com [dostęp 2021-11-07].
  9. ↑ LaLiga - Villarreal: Ruben Semedo to leave prison after paying bail of 30,000 euros [online], MARCA in English, 13 lipca 2018 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  10. ↑ Huesca sign Ruben Semedo on loan after release from jail [online], AS.com, 19 lipca 2018 [dostęp 2021-11-07] (ang.).
  11. ↑ Rúben Semedo no Rio Ave [online], www.dn.pt [dostęp 2021-11-07] (port.).
  12. ↑ Ολυμπιακός: Οι λεπτομέρειες του deal για Σεμέδο [online], www.sport24.gr [dostęp 2021-11-07] (gr.).
  13. ↑ Registo criminal trava ida de Rúben Semedo para o Wolverhampton [online], www.ojogo.pt [dostęp 2021-11-07] (port.).
  14. ↑ Newsroom, Olympiakos defender Ruben Semedo arrested over rape allegation | eKathimerini.com [online], www.ekathimerini.com [dostęp 2021-11-09] (ang.).
  15. ↑ Rúben Semedo à saída do tribunal: «Estou inocente» (vídeo) [online], Maisfutebol [dostęp 2021-11-09] (port.).
  16. ↑ Rui Jorge convoca para Euro 2017 da Polónia [online], FPF [dostęp 2021-11-09] (port.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Skład reprezentacji Portugalii na Mistrzostwa Europy do lat 21 2017

Portugalia

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rúben_Semedo&oldid=72228562”