Răzvan Cociș

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Răzvan Cociş)
Răzvan Cociș
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Răzvan Vasile Cociș

Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1983
Kluż-Napoka

Wzrost

181 cm

Pozycja

pomocnik/napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
2000–2001 Universitatea Kluż-Napoka
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2004 Universitatea Cluj 37 (14)
2004–2006 Szeriff Tyraspol 56 (24)
2007–2009 Lokomotiw Moskwa 54 (4)
2010 FC Timiszoara 9 (3)
2010–2011 An-Nassr 12 (2)
2011 Karpaty Lwów 11 (2)
2011–2013 FK Rostów 40 (4)
2013–2014 Howerła Użhorod 19 (3)
2014–2016 Chicago Fire 66 (7)
W sumie: 304 (63)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2003–2005  Rumunia U-21 12 (4)
2005–2013  Rumunia 50 (2)
W sumie: 62 (6)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Răzvan Cociș (wym. [rəzˈvan ˈkɔiʃ]; ur. 19 lutego 1983 roku w Klużu-Napoce) – rumuński piłkarz, występujący na pozycji prawego pomocnika, a wcześniej napastnika, reprezentant Rumunii.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem klubu CUG Cluj, skąd szybko przeniósł się do drugoligowej Universitatei Cluj. Grał w niej przez trzy sezony, ale dopiero w ostatnim – 20032004 – w pierwszej jedenastce. W 2004 roku został zawodnikiem mołdawskiego Szeriffu Tyraspol, z którym zdobył dwa tytuły mistrza kraju i jeden Puchar. Zimą 2007 przeszedł do rosyjskiego Lokomotiwu Moskwa. W 2010 roku powrócił do Rumunii, gdzie został piłkarzem FC Timiszoara. Latem 2010 odszedł do saudyjskiego klubu An-Nassr. W lutym 2011 został wypożyczony do ukraińskiego pierwszoligowego zespołu Karpaty Lwów[1]. Latem 2011 podpisał 3-letni kontrakt z FK Rostów[2]. 12 września 2013 jako wolny agent zasilił skład ukraińskiej Howerły Użhorod[3]. W czerwcu 2014 po wygaśnięciu kontraktu opuścił zakarpacki klub[4]. W lipcu 2014 przeniósł się za ocean do Chicago Fire[5] W 2016 roku zakończył tam karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Rumunii zadebiutował, kiedy selekcjonerem został Victor Pițurcă, w sierpniu 2005 roku w meczu eliminacji do Mundialu 2006 z Andorą. Od tej pory regularnie otrzymuje powołania.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]