Ręczne wydobycie płodu

Ręczne wydobycie płodu – ukończenie porodu w położeniu miednicowym zanim urodzą się pośladki, czyli niefizjologiczne wydobycie płodu za pomocą manewrów operatora bez pomocy kobiety rodzącej.

Ręczne wydobycie płodu extractio fetus manualis jest zabiegiem trudnym, niebezpiecznym i wymagającym wysiłku od położnika. Trudności występują w szczególności u kobiety rodzącej po raz pierwszy, gdyż jej części miękkie kanału rodnego nie są jeszcze przygotowane do porodu, a co za tym idzie są niepodatne do tak dużego manipulowania płodem. Występuje wówczas niebezpieczeństwo rozległego pęknięcia krocza oraz urazu płodu. Zabieg ten powinno zacząć się od nacięcia krocza.

Warunki

Występują 4 warunki, które muszą być spełnione, aby móc wykonać pomoc ręczną:

• ujście szyjki macicy musi być zupełnie rozwarte;
• miednica nie może być zwężona, a główka musi mieć szanse przejścia przez miednicę;
• płód musi być żywy;
• jeśli pęcherz płodowy jest zachowany, to należy go przebić

Wskazania

Wskazaniem do wykonania zabiegu ręcznego wydobycia płody jest konieczność ukończenia porodu drugiego bliźniaka znajdującego się w położeniu miednicowym.

Obecnie ręczne wydobycie płodu w ciąży pojedynczej nie jest stosowane. Preferowane i bezpieczniejsze jest wykonanie cięcia cesarskiego.

Bibliografia

• Położnictwo i ginekologia. Grzegorz H. Bręborowicz (red.). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2007. ISBN 83-200-3081-1
• Położnictwo praktyczne i operacje położnicze. Willibald Pschyrembel. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2000.