ROW Rybnik (2012)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ROW Rybnik
Pełna nazwa

Klub Sportowy ROW Rybnik Spółka Akcyjna

Przydomek

Rekiny

Barwy

       
zielono-czarne

Data założenia

11 sierpnia 2012

Debiut w najwyższej lidze

24 kwietnia 2016

Liga

2. Ekstraliga

Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Siedziba

Rybnik

Adres

ul. Gliwicka 72
44-200 Rybnik

Stadion

Stadion MOSiR Rybnik

Prezes

Krzysztof Mrozek[1]

Trener

Antoni Skupień

Strona internetowa

ROW Rybnik SApolski klub żużlowy z Rybnika.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1993 roku działalność zakończył KS ROW Rybnik. Od 1994 roku w lidze startował Rybnicki Klub Motorowy. W 2012 roku w lidze wystartował nowy podmiot - ROW Sp. z o.o. Natomiast od 2013 r. w rozgrywkach ligowych występuje ŻKS ROW Rybnik. Po sezonie 2015 drużyna rybnicka powróciła do najwyższej klasy rozgrywkowej po rezygnacji SK Lokomotīve Dyneburg (drużyna z Łotwy nie ma praw do uczestniczenie w rozgrywkach o mistrzostwo Polski, więc póki co nie może awansować do najwyższej klasy rozgrywkowej) i przekształciła się w spółkę, a dzięki kibicom powróciła do tradycyjnego herbu i nazwy. Od sezonu 2019 rybnicka drużyna występuje w rozgrywkach ligowych pod nazwą PGG ROW Rybnik, co oznacza, że sponsorem tytularnym w sezonie 2019, który zakończył się awansem do PGE Ekstraligi, została największa wydobywcza spółka w Europie - Polska Grupa Górnicza. Pod taką samą nazwą rywalizuje w sezonie 2020.

Poszczególne sezony[edytuj | edytuj kod]

Sezon Rozgrywki ligowe Uwagi
Liga Miejsce
2013 III II liga 1/5
2014 II I liga 7/8 Wygrane baraże o utrzymanie[a]
2015 I liga 3/7 Awans poprzez zajęcie wakującego miejsca[b]
2016 I Ekstraliga 6/8
2017 Ekstraliga 8/8
2018 II I liga 2/8 Przegrane baraże o awans
2019 I liga 1/7
2020 I Ekstraliga 8/8
2021 II I liga 3/8
2022 I liga 7/8
2023 I liga 2/8
Poziom ligowy Liczba sezonów Sezony
I 3 2016–2017, 2020
II 7 2014–2015, 2018–2019, 2021–2023
III 1 2013

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Krajowe[edytuj | edytuj kod]

Poniższe zestawienia obejmują osiągnięcia klubu oraz indywidualne osiągnięcia zawodników w rozgrywkach pod egidą PZM, GKSŻ oraz Ekstraligi.

Mistrzostwa Polski[edytuj | edytuj kod]

Młodzieżowe drużynowe mistrzostwa Polski

Młodzieżowe mistrzostwa Polski par klubowych

Młodzieżowe indywidualne mistrzostwa Polski

Pozostałe[edytuj | edytuj kod]

Srebrny Kask

Brązowy Kask

Indywidualne mistrzostwa Ligi Juniorów

Indywidualne międzynarodowe mistrzostwa Ekstraligi

Międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

Poniższe zestawienia obejmują osiągnięcia klubu oraz indywidualne osiągnięcia zawodników krajowych (w zawodach drużynowych, par i indywidualnych) i zagranicznych (w zawodach indywidualnych) w rozgrywkach pod egidą FIM oraz FIM Europe.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Drużynowe mistrzostwa świata juniorów

Indywidualne mistrzostwa świata juniorów

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Drużynowe mistrzostwa Europy juniorów

Mistrzostwa Europy par

Indywidualne mistrzostwa Europy

Indywidualne mistrzostwa Europy juniorów

Zawodnicy[edytuj | edytuj kod]

Kadra drużyny[edytuj | edytuj kod]

Stan na 20 listopada 2023[2]
Stat. Żużlowiec Kat.
S Dania Patrick Hansen
S Australia Brady Kurtz
S Polska Grzegorz Walasek
S Australia Rohan Tungate
S Polska Jakub Jamróg
U-24 Niemcy Norick Bloedorn U-24
J Polska Lech Chlebowski U-21
J Polska Kacper Tkocz U-21
J Polska Paweł Trześniewski U-21
J Polska Maksym Borowiak U-21
J Polska Seweryn Grabarczyk U-21

1 Zawodnicy zagraniczni nie mogą startować na pozycjach juniorskich w polskiej lidze.
2 Do 18 lipca 2022 roku może brać udział tylko w zawodach młodzieżowych.
3 Wypożyczony z Falubazu Zielona Góra

Żużlowcy na wypożyczeniu[edytuj | edytuj kod]

Stat. Żużlowiec Kat.
J Polska Błażej Wypior (wyp. do RKS Kolejarz Rawicz) U-21

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Mecze barażowe o miejsce w I lidze miały odbyć się 19 i 26 października 2014 roku, jednakże 17 października GKSŻ poinformowała o odwołaniu meczów barażowych o prawo startu w I lidze w sezonie 2015. Taką decyzję podjęto na prośbę klubu z Krakowa (2. miejsce w II lidze). Niemniej jednak, w związku ze stwierdzeniem wygaśnięcia z dniem 10 października 2014 roku licencji nadzorowanej przyznanej klubom z Gdańska (8. miejsce w Ekstralidze) oraz Częstochowy (7. miejsce w Ekstralidze), 17 grudnia GKSŻ postanowiła uzupełnić skład I ligi poprzez zaproszenie do złożenia wniosku o przyznanie licencji na starty w I lidze na rok 2015 klub – Krakowski Klub Żużlowy Sp. z o.o. – prowadzący drużynę przegraną w barażu o awans do I ligi. Wcześniej, 6 listopada, „dziką kartę” uprawniającą do ubiegania się o licencję PZM na starty w Ekstralidze w sezonie 2015 otrzymał GKM Grudziądz (3. miejsce w I lidze).
  2. W 2015 roku 1. miejsce w I lidze wywalczył łotewski SK Lokomotīve Dyneburg, który jednak nie był w stanie spełnić wymogów licencyjnych pozwalających na starty w Ekstralidze w sezonie 2016. W tej sytuacji zaproszenie do Ekstraligi otrzymały ŻKS Ostrovia (2. miejsce w I lidze; przegrane baraże) i ŻKS ROW Rybnik. Startu z powodów finansowych odmówił klub z Ostrowa Wielkopolskiego, dzięki czemu pierwszeństwo startu w Ekstralidze przeszło na klub z Rybnika, który przyjął zaproszenie. Później do procesu licencyjnego nie przystąpiła z powodów finansowych Stal Rzeszów (7. miejsce w Ekstralidze; wygrane baraże). Jej miejsce zajął spadkowicz GKM Grudziądz (8. miejsce w Ekstralidze).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]