RV Oceania

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oceania
PZ 50
Ilustracja
Bandera

 Polska

Numer IMO

8304854

Znak wywoławczy

SQOC

Port macierzysty

Gdańsk

Armator

Instytut Oceanologii PAN w Sopocie

Nadzorujące towarzystwo klasyf.

Polski Rejestr Statków

Dane podstawowe
Typ

statek badawczy

Historia
Stocznia

Stocznia Gdańska

Data oddania do eksploatacji

1985

Dane techniczne
Liczebność załogi

13

Liczba pasażerów

14

Długość całkowita (L)

48,9 m

Szerokość (B)

9 m

Zanurzenie (D)

3,8 m

Wysokość (H)

32 m

Pojemność brutto

370 GT

Pojemność netto

111 NT

Napęd mechaniczny
Silnik

diesel 816 HP

Liczba śrub napędowych

1

Prędkość maks.

pod żaglami 6 w, na silniku 13,5 w.

Oceania – stalowy, trójmasztowy statek (żaglowiec) o ożaglowaniu skośnym (dawniej – o eksperymentalnym ożaglowaniu parawanowym o powierzchni – 430 m²) o powierzchni 280m², należący do Instytutu Oceanologii Polskiej Akademii Nauk, który jest obecnie największym polskim instytutem badającym problemy fizyki, chemii, biologii i ekologii morza.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zbudowana w 1985 r. w Stoczni Gdańskiej dla Instytutu Oceanologii Polskiej Akademii Nauk, port macierzysty Gdańsk. Kadłub powstał na podstawie planów ORP Iskra i STS Pogoria. Nazwę statku zaproponował prof. chemii morza Leonard Falkowski.

Eksperymentalne ożaglowanie obsługiwane było hydraulicznie. Oryginalnie (powierzchnia żagli – 740 m²), na każdym maszcie znajdował się pojedynczy czworoboczny żagiel (fok, grot, bezan). Z tego powodu „Oceania” była klasyfikowana jako fregata. Po remoncie z ostatniego masztu została usunięta reja, zatem statek należałoby klasyfikować jako bark.

Zimą 2010/2011 zmieniono ożaglowanie. Zamiast żagli rejowych zainstalowano 3 sztaksle[1] – zatem obecnie jest to szkuner.

Rejsy[edytuj | edytuj kod]

„Oceania” charakteryzuje się dużą dzielnością morską. Jej wyposażenie pozwala na żeglugę w prawie każdych warunkach. Zasięg statku jest nieograniczony a autonomia wynosi 30 dni. Każdego roku „Oceania” spędza 230-250 dni na morzu wykonując m.in. ekspedycję badawczą na morza północne i Spitsbergen (czerwiec-sierpień) oraz kilkanaście rejsów bałtyckich. W 1990 r. brała udział w „Tall Ships Races”.

Badania[edytuj | edytuj kod]

Jednostka posiada aparaturę umożliwiającą badania hydrograficzne, optyczne, akustyczne, aerozolu, chemiczne i biologiczne. W czasie wypraw realizuje się prawie wszystkie tematy i około 13 programów badawczych z zakresu oceanologii. Programy międzynarodowe realizowane na pokładzie „Oceanii” (wybrane):

  • ASOF-N (Arctic-Subarctic Ocean Flux)
  • BALTEX (Baltic Experiment)
  • BIODAFF (Biodiversity and Fluxes in Arctic Glaciated Fjords)
  • BOOS (Baltic Operational Oceanographic System)
  • DIAMIX (Diapyncal Mixing)

Do realizacji badań „Oceania” posiada:

  • Laboratoria (mokre, izotopowe, analityczne, rejestracji, komputerowe)
  • System bram i masztów hydraulicznych
  • Wyciągarki i windy pomiarowe (zasięg do 5000 m)
  • Żuraw hydrauliczny (max. 2 t)
  • Pontony robocze

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Falba. Oceania pod nowymi żaglami. „Nasze Morze”, s. 78, 2011-03. Okrętownictwo i Żegluga Spółka z o.o.. ISSN 1895-4812. (pol.). 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]