Rabe (powiat bieszczadzki)
49°21′38″N 22°40′15″E/49,360556 22,670833| wieś | |
.jpg) Zabytkowa cerkiew | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
13 |
| Kod pocztowy |
38-710[4] |
| Tablice rejestracyjne |
RBI |
| SIMC |
0348074 |
Położenie na mapie gminy Czarna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego  | |
| 49°21′38″N 22°40′15″E/49,360556 22,670833[1]
| |
Rabe (Rabe ad Ustrzyki Dolne; w latach 1977–1981 Podgórze) – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Czarna[5][6]. Leży przy drodze wojewódzkiej nr 896.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Na pobliskiej przełęczy został śmiertelnie ranny jeden z dowódców Konfederacji Barskiej Franciszek Pułaski, rotmistrz przemyski, kuzyn Kazimierza Pułaskiego.
W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej Rabbe byli Katarzyna i Tomasz Tomatis[7].
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie leskim województwa lwowskiego. W 1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA spalili żywcem tutaj 20 Ukraińców za współpracę z Polakami[8].
W latach 1939–1941 oraz 1944–1951 miejscowość należała do ZSRR, miejscowa ludność została całkowicie wysiedlona. Od roku 1952[9] od nowa zasiedlona głównie przez przesiedleńców z okolic Sokala.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa krośnieńskiego.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Rabe jest jednym z najstarszych ośrodków górnictwa naftowego na świecie, kopalnie ropy naftowej istniały tu przed rokiem 1884.
Wieś leży na szlaku architektury drewnianej województwa podkarpackiego.
We wsi znajduje się cerkiew greckokatolicka pw. Świętego Mikołaja, zbudowana w 1858 (według innych źródeł ok. 1852). Obok cerkwi wzniesiono murowaną dzwonnicę. Po 1951 roku opuszczona, służyła jako magazyn, od 1971 kościół rzymskokatolicki, Wewnątrz zachował się ikonostas współczesny cerkwi. Cerkiew w Rabem jest orientowana, trójdzielna, o konstrukcji zrębowej i ścianach pokrytych gontem, jest jednym z nielicznych reprezentantów nurtu klasycyzującego drewnianej architektury cerkiewnej.
W miejscowości znajduje się rzymskokatolicki kościół filialny pw. św. Rodziny należący do parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Czarnej Górnej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 113587
- ↑ Wieś Rabe w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-02-20] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-02-20].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1053 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ GUS. Wyszukiwarka TERYT.
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 177.
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 399, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
- ↑ Dz.U. z 1951 r. nr 65, poz. 448.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Rabe (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 342.
- Siedziba gminy: Czarna Górna
| Wsie | |
|---|---|
| Osady | |
| Części wsi |
|
