Rachowiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rachowiec
Ilustracja
Rachowiec z drogi do Koniakowa
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Żywiecki, Karpaty

Wysokość

954 m n.p.m.

Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego
Mapa Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego z zaznaczoną granicą Polski, po lewej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Rachowiec”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Rachowiec”
Ziemia49°30′10,4″N 19°00′14,7″E/49,502889 19,004083

Rachowiec (954 m) – szczyt w Beskidzie Żywieckim w Grupie Wielkiej Raczy[1]. Znajduje się w bocznym grzbiecie, który odgałęzia się w kierunku wschodnim od punktu zwornikowego o nazwie Gomułka, położonego w głównym grzbiecie po południowej stronie Przełęczy Zwardońskiej. Zachodnie stoki grzbietu Rachowca opadają do dolin potoków Roztoka, północne i wschodnie do doliny Czernej, południowe do doliny potoku Słanica[2].

Szczyt nie jest zalesiony, dlatego rozpościera się z niego widok na Wielką Raczę, Rycerzową, Bendoszkę Wielką i Muńcuł, a także na Małą Fatrę.

Na Rachowcu znajduje się najdłuższy w okolicy (1200 metrów) orczykowy wyciąg narciarski (narciarze upodobali sobie górę już w okresie międzywojennym). W sezonie 2012/2013 na zachodnim zboczu Rachowca, niewybitnego wzniesienia Mały Rachowiec (840 m) uruchomiono pierwszy w rejonie Zwardonia wyciąg krzesełkowy w Stacji Narciarskiej Zwardoń Ski.

Mimo oddalenia od innych szczytów, z powodu bliskości Zwardonia Rachowiec jest popularny zarówno wśród miłośników nart, jak i turystów pieszych.

Na północnym, zalesionym stoku znajduje się rezerwat „Butorza” z wiekowym borem świerkowym oraz ostoją zwierzyny[1]. Na szczyt Rachowca prowadzi szlak turystyczny[3].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny czerwony Zwardoń – Rachowiec – stacja kolejowa w Soli

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
  2. Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2012-09-10].
  3. Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]