Racjonowanie kredytów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Racjonowanie kredytów- ograniczenie sposobami administracyjnymi wzrostu podstawowego źródła pieniądza, czyli wzrostu kredytów bankowych i innych instytucji finansowych.

Racjonowanie kredytów ma sens kiedy inflacja jest relatywnie wysoka a przedsiębiorstwa nie odmawiają płacenia wyższych odsetek od zaciągniętego kredytu. Dzieje się tak, ponieważ przedsiębiorstwa mogą przenosić wzrost swoich kosztów finansowych na ceny swoich produktów.

Zalety racjonowania kredytów[edytuj | edytuj kod]

Główną zaletą racjonowania kredytów jest umożliwienie skutecznego kontrolowania podstawowego źródła kreacji pieniądza.

Wady racjonowania kredytów[edytuj | edytuj kod]

  • Szkodzi konkurencji między bankami.
  • Utrudnia rozwój nowych przedsiębiorstw, uprzywilejowuje duże przedsiębiorstwa, różnicuje przedsiębiorstwa w sytuacji ograniczeń kredytowych.
  • Utrudnia utrzymanie równowagi za pomocą stopy procentowej i przeszkadza w ukształtowaniu się jej na wysokości gwarantującej efektywną selekcję inwestycji.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Polityka Gospodarcza, Bolesław Winiarski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000