Radio New Zealand
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia |
1995 |
| Forma prawna | |
| Prezes |
Paul Thompson |
Położenie na mapie Nowej Zelandii  | |
| 41°17′06″S 174°46′27″E/-41,285000 174,774167 | |
| Strona internetowa | |
Radio New Zealand (RNZ) także maori Te Reo Irirangi o Aotearoa – przedsiębiorstwo będące własnością korony (ang. Crown-owned entity) z siedzibą w Wellington, ustanowione na mocy Prawa o radiofonii w 1995 roku, którego celem działalności jest wypełnianie zadań niezależnego nadawcy radiofonii publicznej w Nowej Zelandii zgodnie z Kartą Radia Nowej Zelandii z 2016 roku. Radio ma trzy główne rozgłośnie ogólnokrajowe: RNZ National, RNZ Concert i AM network oraz rozgłośnię międzynarodową – New Zealand International, (RNZI).
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki radiofonii publicznej w Nowej Zelandii sięgają 1925 roku[1]. Wówczas firma Radio Broadcasting Company podpisała pięcioletni kontrakt z rządem na rozwinięcie swoich czterech stacji i stworzenie systemu nadawania audycji radiowych o zasięgu ogólnokrajowym, w zamian za przychody z licencji radiowych i 25 szylingów od każdej licencji[1]. Jednak przychody firmy nie były w stanie pokryć wszystkich kosztów i w 1931 roku ustanowiono Narodową Radę Służby Radiofonii a w 1936 roku Narodową Służbę Radiofonii[1]. Po II wojnie światowej instytucje te utworzyły Służbę Radiofonii Nowej Zelandii (ang. New Zealand Broadcasting Service, NZBS), a w 1962 roku powstało Korporacja Radiofonii Nowej Zelandii (ang. New Zealand Broadcasting Corporation, NZBC)[1]. Na przestrzeni kolejnych trzydziestu lat system ten był wielokrotnie reformowany, przy czym radiofonia publiczna była jego integralną częścią[1].
W 1995 roku uchwalono Prawo o radiofonii (ang. Broadcasting Act), które ustanowiło Radio New Zealand jako podmiot będący własnością korony (ang. Crown-owned entity)[1][2][3]. Radio New Zealand składało się z rozgłośni ogólnokrajowej, międzynarodowej i kanału koncertowego[1].
W 2016 roku Prawo to zostało zmienione, kiedy ustanowiono nową Kartę Radia Nowej Zelandii (ang. Radio New Zealand Charter)[1][4]. Karta ta podlega rewizji co pięć lat[4].
Na mocy Prawa o zarządzaniu sytuacjami wyjątkowymi przez obronę cywilną (ang. Civil Defence Emergency Management Act) RNZ pełni funkcję desygnowanego nadawcy radiowego w sytuacji wyjątkowej – Lifeline Utility[1].
Rozgłośnie[edytuj | edytuj kod]
Radio New Zealand obejmuje Radio New Zealand National, Radio New Zealand Concert, Radio New Zealand International, Radio New Zealand News a także kanał transmitujący obrady Parlamentu Nowej Zelandii (Parliamentary Network) a jego wszystkie stacje nadają również przez internet[1].
Radio New Zealand National[edytuj | edytuj kod]
Program nadawany jest 24 godziny na dobę i obejmuje wiadomości, informacje, dokumenty a także muzykę i sztuki teatralne[1]. Dyskusje stanowią ok. 60% czasu antenowego[1]. Do najbardziej znanych audycji należą: Nine to Noon with Kathryn Ryan i Saturday Morning with Kim Hill[1]. Część audycji nadawana jest w języku maoryskim[1].
Radio New Zealand Concert[edytuj | edytuj kod]
Radio New Zealand Concert to rozgłośnia muzyczna – 85% czasu antenowego wypełnia muzyka, w większości muzyka klasyczna z dedykowanymi programami z muzyka jazzową, współczesną i światową[1]. Stacja promuje muzykę nowozelandzką i prowadzi transmisje z koncertów artystów nowozelandzkich i zagranicznych[1].
Radio New Zealand International (RNZI)[edytuj | edytuj kod]
Rozgłośnia nadaje na falach krótkich a swoim zasięgiem obejmuje południowy obszar Pacyfiku[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q About Radio New Zealand. [w:] Radio New Zealand [on-line]. [dostęp 2017-12-10]. (ang.).
- ↑ Radio New Zealand (No 2) Act 1995 (1995 No 53). [w:] nzlii.org [on-line]. [dostęp 2017-12-10]. (ang.).
- ↑ Radio New Zealand Act 1995 (1995 No 52). [w:] nzlii.org [on-line]. [dostęp 2017-12-10]. (ang.).
- ↑ a b The Radio New Zealand Charter/Te Tūtohinga o Te Reo Irirangi o Aotearoa. [w:] Radio New Zealand [on-line]. [dostęp 2017-12-10]. (ang.).