Radisson Blu Sobieski Hotel
![]() Hotel od strony placu Zawiszy | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | |
Typ budynku |
hotel |
Styl architektoniczny | |
Architekt |
Wolfgang Triessing, Maciej Nowicki |
Inwestor |
PKO BP i Pekao S.A. |
Kondygnacje |
9 (7 naziemnych i 2 podziemne) |
Powierzchnia użytkowa |
28 850 m² |
Rozpoczęcie budowy |
1990 |
Ukończenie budowy |
1992 |
Pierwszy właściciel |
PKO BP i Pekao S.A. (1992–2006) |
Kolejni właściciele |
Warimpex Finanz- und Beteiligungs AG oraz Europa Fund II (2006–2011) |
Obecny właściciel |
Wenaasgruppen (2011–) |
Położenie na mapie Warszawy ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Radisson Blu Sobieski Hotel, dawniej Hotel Jan III Sobieski – czterogwiazdkowy hotel znajdujący się przy placu Artura Zawiszy 1 w Warszawie.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Budynek zaprojektowany przez Wolfganga Triessinga i Macieja Nowickiego oddano do użytku w 1992 roku[2]. Budynek z kopułą nawiązuje formą do narożnej kamienicy z przełomu XIX i XX wieku[3]. Jego cechą charakterystyczną jest urozmaicona kolorystyka elewacji (zastosowano m.in. kolory niebieski, żółty, brązowy i pomarańczowy)[4], która wzbudza kontrowersje[1][5]. Budynek otrzymał tytuł „Koszmaru sześciolecia 1989–1995” w plebiscycie publiczności[6]. Na początku 2023 roku pozostawał jednym z najbardziej pstrokatych budynków w Warszawie[4].
Pierwszym właścicielem hotelu było konsorcjum dwóch państwowych banków PKO BP i Pekao S.A.. W 2006 sprzedano go polsko-austriackiej spółce Warimpex. Od tamtego czasu operatorem hotelu była austriacka Vienna International Hotels. W 2011 roku budynek hotelu został sprzedany norweskiej spółce Wenaasgruppen, która podjęła decyzję o zmianie operatora. Nowym operatorem wybrano Rezidor Hotels and Resorts i zdecydowano się włączyć go do sieci Radisson Blu. Jest jednym z dwóch hoteli tej sieci w Warszawie (drugi to hotel Radisson Collection).
Na przełomie lutego i marca 2023 roku rozpoczęły się prace związane z przemalowywaniem budynku na jednolity kolor (odcienie szarości). W związku z tym, stołeczny konserwator zabytków złożył wniosek o wpisanie budynku do rejestru zabytków (co pozwoliłoby zachować kolorystykę elewacji), został on jednak odrzucony przez Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Mateusz Bzówka, Ewelina Klećkowska: OCH. Ilustrowany atlas architektury Ochoty. Centrum Architektury, 2016, s. 20. ISBN 978-83-943750-2-7.
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 265. ISBN 83-01-08836-2.
- ↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005, s. 148. ISBN 83-908950-8-0.
- ↑ a b Michał Wojtczuk. Hotel Sobieski przemalowany?. „Gazeta Stołeczna”, s. 5, 26 stycznia 2023.
- ↑ Michał Wojtczuk: Jest wniosek o wpis hotelu Sobieski do rejestru zabytków. To reakcja na start prac nad przemalowaniem budynku. [w:] Gazeta Stołeczna [on-line]. warszawa.wyborcza.pl, 2 marca 2023. [dostęp 2023-03-02].
- ↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie 1989-2001. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2002, s. 164. ISBN 83-908950-5-6.
- ↑ Kolorowy hotel będzie zabytkiem? „Wniosek o wpis do rejestru złożony za późno“, TVN Warszawa [dostęp 2023-03-19] (pol.).