Radosław Majdan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Radosław Majdan
Ilustracja
Radosław Majdan (2019)
Data i miejsce urodzenia

10 maja 1972
Szczecin

Wzrost

185 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera juniorska
Lata Klub
Pogoń Szczecin
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1989–2001 Pogoń Szczecin 255 (0)
2001–2002 Göztepe 31 (0)
2002–2003 PAOK 4 (0)
2003 Bursaspor 6 (0)
2003–2004 Aszdod 12 (0)
2004–2006 Wisła Kraków 65 (0)
2006–2007 Pogoń Szczecin 27 (0)
2007–2010 Polonia Warszawa 30 (0)
W sumie: 430 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2000–2002  Polska 7 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2011–2012 Polonia Warszawa (bramkarze)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Radosław Majdan (ur. 10 maja 1972 w Szczecinie) – były polski piłkarz występujący na pozycji bramkarza, komentator i ekspert telewizyjny, działacz społeczny, przedsiębiorca i osobowość medialna.

Wychowanek i wieloletni zawodnik Pogoni Szczecin, dwukrotny mistrz Polski z Wisłą Kraków, reprezentant Polski, uczestnik Mistrzostw Świata 2002. Po zakończeniu profesjonalnej kariery trener bramkarzy, bramkarz piłki nożnej plażowej i blind footbalu. W latach 2006–2009 radny sejmiku województwa zachodniopomorskiego.

Kariera zawodnicza[edytuj | edytuj kod]

Kluby[edytuj | edytuj kod]

W 1986, będąc w piątej klasie szkoły podstawowej, podczas turnieju międzyszkolnego został dostrzeżony przez Włodzimierza Obsta, który zaprosił go na trening Pogoni Szczecin[1]. Ostatecznie został graczem klubu; najpierw grał w drużunie juniorów, do pierwszej drużyny trafił w 1989, a w ekstraklasie zadebiutował w sezonie 1992/1993, 8 sierpnia 1992 w przegranym 0:3 meczu przeciwko Ruchowi Chorzów[2]. Przez wiele sezonów był podstawowym bramkarzem Pogoni[3], występującej wówczas w ekstraklasie (jeden sezon, 1996/1997 w II lidze). Jego największym osiągnięciem w tym czasie było zdobycie wicemistrzostwa Polski w 2001[4]. Przez cały okres gry w Pogoni był ulubieńcem szczecińskiej publiczności, a szacunek wśród fanów zdobył m.in. podczas meczu ze Śląskiem Wrocław, gdy odebrał jednemu z kibiców Śląska skradziony transparent Pogoni[5]. Zagrał w klubie łącznie 225 meczów[6].

W 2001 przeszedł do klubu tureckiej Superligi Göztepe Izmir[7]. Rozegrał w niej 31 meczów w sezonie 2001/2002 w podstawowym składzie, jednak po zakończeniu sezonu odszedł do PAOK-u Saloniki, w którym wystąpił w czterech meczach[8] oraz zdobył Puchar Grecji. Wiosną 2003 występował w tureckim klubie Bursaspor, w którym rozegrał sześć meczów w Superlidze[9]. Latem 2003 przeniósł się do izraelskiego FC Aszdod[10], gdzie zagrał 12 meczów w pierwszej lidze. W przerwie zimowej został kupiony przez klub ówczesnych mistrzów Polski, Wisłę Kraków[11]. Z drużyną dwukrotnie sięgnął po tytuł mistrzowski (w 2004 i 2005)[12]. Występował również w eliminacjach Ligi Mistrzów oraz w Pucharze UEFA. W sezonie 2005/2006 zajął z Wisłą Kraków drugie miejsce w Orange Ekstraklasie. Z powodu kontuzji pod koniec rundy wiosennej w bramce Wisły zastąpił go Mariusz Pawełek, a po zakończeniu sezonu klub nie przedłużył z nim umowy o pracę[13].

Radosław Majdan (2007)

30 czerwca 2006 podpisał dwuletni kontrakt ze swoim macierzystym klubem, Pogonią Szczecin[14]. 25 czerwca 2007 podpisał kontrakt z Polonią Warszawa[15]. W klubie występował sporadycznie, będąc zmiennikiem Sebastiana Przyrowskiego. Ostatni mecz zagrał 7 października 2009 przeciwko Pogoni Szczecin, przegranym 0:2[16]. Karierę sportową zakończył w maju 2010, po czym został rzecznikiem klubu Polonia Warszawa.

W lipcu 2019 poinformował o powrocie do działalności sportowej, przyjąwszy propozycję zostania bramkarzem klubu Śląsk Wrocław Blind Football[17]. W październiku tego samego roku z drużyną sięgnął po klubowe mistrzostwo świata[18].

Reprezentacja[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze powołanie do reprezentacji Radosław Majdan otrzymał od selekcjonera Henryka Apostela w 1994. W rozegranym 22 sierpnia w Radomiu meczu towarzyskim z Białorusią 22-letni golkiper nie otrzymał jednak szansy debiutu, będąc jedynie rezerwowym dla Andrzeja Woźniaka[19]. Identyczna sytuacja miała miejsce podczas meczu z Litwą, który odbył się 15 marca 1995 w Ostrowcu Świętokrzyskim[20].

W reprezentacji Polski zadebiutował 26 stycznia 2000 w towarzyskim meczu z Hiszpanią w Cartagenie, przegranym 0:3[21]. Był rezerwowym bramkarzem na MŚ 2002, na których rozegrał jeden mecz (jedyny wygrany przez polską drużynę: Polska – USA 3:1). Ostatni, siódmy występ w reprezentacji zaliczył 21 sierpnia 2002 w rozegranym w Szczecinie spotkaniu towarzyskim z reprezentacją Belgii (1:1). Strzegąc reprezentacyjnej bramki przez 449 minut, sześć razy został pokonany przez piłkarzy drużyn przeciwnych. Trzynastokrotnie pełnił rolę rezerwowego, będąc powoływanym na zgrupowania przez trzech selekcjonerów – Apostela, Engela i Bońka.

lp. Data Miejsce Przeciwnik Rezultat Rozgrywki Grał Uwagi
1. 26 stycznia 2000 Kartagena  Hiszpania
0-3
towarzyski
90 minut
2. 14 listopada 2001 Poznań  Kamerun
0-0
towarzyski
45 minut
 Zmieniony przez Adama Matyska
3. 13 lutego 2002 Limassol  Irlandia Północna
4-1
towarzyski
89 minut
 Zmieniony przez Andrzeja Bledzewskiego
4. 27 marca 2002 Łódź  Japonia
0-2
towarzyski
45 minut
 Zmienił Jerzego Dudka
5. 18 maja 2002 Warszawa  Estonia
1-0
towarzyski
45 minut
 Zmieniony przez Adama Matyska
6. 14 czerwca 2002 Tedzon  Stany Zjednoczone
3-1
MŚ 2002
90 minut
Żółta kartka
7. 21 sierpnia 2002 Szczecin  Belgia
1-1
towarzyski
45 minut
 Zmieniony przez Wojciecha Kowalewskiego

Plażowa piłka nożna[edytuj | edytuj kod]

Grał w reprezentacji Polski w piłce nożnej plażowej. Karierę z piłką nożną plażową zakończył w 2009.

Inna działalność sportowa[edytuj | edytuj kod]

Radosław Majdan jako trener bramkarzy Polonii Warszawa (2011)

15 grudnia 2009 został mianowany na dyrektora sportowego oraz kierownika drużyny Polonii Warszawa[22]. Od maja 2010 pełnił również funkcję rzecznika prasowego w tym klubie. W sezonie 2011/2012 pełnił stanowisko trenera bramkarzy pierwszego zespołu.

Lata Kraj Klub Funkcja
2009–2010 Polska Polonia Warszawa Dyrektor sportowy i kierownik drużyny
2010 Rzecznik prasowy
od 2011 Trener bramkarzy

W 2017–2019 był ekspertem Eurosportu prowadzącym relacje przed i w przerwach transmitowanych przez kanał meczów Ekstraklasy. Od sierpnia 2019 jest stałym ekspertem w programie Liga+ Extra, który emitowany jest na antenach sportowych Canal+[23]. Był też komentatorem meczów piłki nożnej m.in. w Telewizji Polskiej (w tym na kanale TVP Sport) i Eurosporcie.

W 2020 został ekspertem i komentatorem Ekstraklasy na wyłączność. Dołączył tym samym do stałej redakcji Canal+ Sport[24][25]. W 2023 na mocy porozumienia pomiędzy Ringier Axel Springer Polska i Canal+ Polska został jednym z ekspertów Przeglądu ligowego, emitowanego przez Przegląd Sportowy Onet za pośrednictwem strony internetowej i w serwisie YouTube. Program nadawany jest premierowo o godzinie 10:00, w każdy piątek tygodnia, w którym rozgrywana jest kolejka piłkarskiej PKO BP Ekstraklasy. To właśnie najwyższa liga rozgrywek piłkarskich w Polsce, jest głównym tematem każdego odcinka, chociaż nie brakuje tam również komentarzy i analiz dotyczących największych lig europejskich, takich jak: Bundesliga, Premier League, Primera División, Serie A, czy Ligue 1[26][27].

Działalność pozasportowa[edytuj | edytuj kod]

Kariera medialna[edytuj | edytuj kod]

Radosław Majdan podczas Eska Music Awards 2011

Przez media nazwany „polskim Beckhamem” i celebrytą[28][29]. Jego sesje zdjęciowe prezentowały m.in. magazyny „CKM” (2004), „Gala” (2006) i „Joy” (2009)[30]. Podpisał kontrakt z agencją modeli Mag Models[31].

Wystąpił w kampanii reklamowej perfum dla mężczyzn włoskiej marki Tonino Lamborghini (2008)[32] i w spotach reklamowych marki Taboo (2008) i firmy produkującej sprzęt sportowy Zina[33]. W 2012 został ambasadorem marki ubraniowej Pako Lorente[34].

10 maja 2012 ukazała się biografia Majdana pt. Pierwsza połowa, będąca wywiadem-rzeką przeprowadzonym przez Marka Łuszczynę[35]. Książka dedykowana jest Annie Prus, ówczesnej partnerce Majdana[36].

Będąc mężem Doroty Rabczewskiej, pojawił się gościnnie w kilku odcinkach reality show Bar (2002, 2004), Mamy cię! (2005) i Mój pierwszy raz (2005)[37]. Gościł również w talk-shows: Szymon Majewski Show (2008) i trzykrotnie w Kuba Wojewódzki (2004, 2005, 2011), a także w reality show Warsaw Shore (2013). W 2008 był członkiem panelu dyskusyjnego w programach: Miasto kobiet i Tomasz Lis na żywo. Wielokrotnie gościł w programie śniadaniowym Dzień dobry TVN. Był uczestnikiem programów rozrywkowych Taniec z gwiazdami (2009) i Azja Express (2016), bohaterem reality show Iron Majdan (2018)[38] oraz zawodnikiem w specjalnym wydaniu teleturnieju Milionerzy, w którym w parze z Małgorzatą Rozenek-Majdan wygrali 40 tys. złotych, które przekazali Fundacji TVN – „Nie jesteś sam”[39].

Wystąpił w teledyskach do piosenek: „Dżaga” zespołu Virgin (2004), „Katharsis” Dody (2007)[40], „Biegnij” duetu Red & Spinache (2009)[41] i „Mega luzik” zespołu Monopol (2011)[42], był też bohaterem piosenki Grupy Operacyjnej „Podobne przypadki”[43]. Zagrał epizodyczne role w serialach: Chichot losu (2011), Piąty Stadion (2012–2013) i Barwy szczęścia (2016).

W latach 2012–2014 był gitarzystą zespołu rockowego The Trash[44][45], w którego skład wchodzili też: Piotr Konca, Sebastian Piekarek, Marcin Kleiber i Radosław Owczarz[46]. 25 stycznia 2013 zadebiutowali utworem „Na niby”[47]. W 2014 zawiesili działalność.

Kariera biznesowa[edytuj | edytuj kod]

W 2007 został wybrany do Rady Nadzorczej SSA Pogoń Szczecin[48], w której zasiadał trzy miesiące. W latach 2014–2020 zasiadał w Radzie Nadzorczej giełdowej spółki MBF Group S.A.[49]

W 2011 stworzył własną linię perfum Vabun[50][51]. 28 czerwca 2018 firma Vabun, której był prezesem i największym akcjonariuszem, zadebiutowała na GPW, pojawiając się na rynku NewConnect[52]. W grudniu 2020 sprzedał swoje akcje w przedsiębiorstwie i zrezygnował ze stanowiska prezesa zarządu[53].

Kariera polityczna[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie 2006 został radnym Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego z ramienia Platformy Obywatelskiej, zdobywając ponad 15 tys. głosów. W czerwcu 2009 zrzekł się mandatu[54].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Małgorzata Rozenek-Majdan, żona Radosława Majdana

Ma starszą siostrę Katarzynę i młodszego brata Cezarego (ur. 1980)[55]. Ich ojciec był marynarzem, a matka Halina (zm. 2023[56]) zajmowała się domem i wychowaniem dzieci[57]. Dorastał na szczecińskim Pogodnie[58]. W młodości oprócz gry nożnej trenował również judo w Arkonii Szczecin oraz koszykówkę[59].

20 czerwca 1998 poślubił projektantkę mody Sylwię Koperkiewicz. W latach 2005–2008 był żonaty z piosenkarką Dorotą „Dodą” Rabczewską. W 2012 był w nieformalnym związku z Anną Prus. 10 września 2016 ożenił się z prezenterką telewizyjną Małgorzatą Rozenek[60], z którą jest związany od 2013[61]. 10 czerwca 2020 urodził im się syn, Henryk[62].

Procesy sądowe[edytuj | edytuj kod]

W kwietniu 2007 został oskarżony o pobicie dziennikarza „Faktu” Mariusza Kuczewskiego, do czego miało dojść w nocy z 31 marca na 1 kwietnia w klubie nocnym „Rocker” w Szczecinie po ligowym meczu Pogoni Szczecin z Wisłą Płock[63]. Sąd pierwszej instancji uznał go za winnego udziału w bójce i skazał na 25 tys. zł grzywny, jednak piłkarz apelował od wyrok[64]. Sąd drugiej instancji umorzył sprawę z braku dowodów[64].

W nocy z 27 na 28 lipca 2008 w pensjonacie Villa Siesta w Mielnie wraz z dwoma innymi piłkarzami (Piotrem Świerczewskim i Jarosławem Chwastkiem) został zatrzymany za znieważenie i napaść na interweniujących policjantów – Arkadiusza Malaszewskiego i Sławomira Kusznerczuka[65]. Prokuratura wszczęła postępowanie w tej sprawie. Majdan opuścił areszt za poręczeniem majątkowym wysokości 50 tys. zł[66]. Proces sądowy rozpoczął się w czerwcu 2009, piłkarze zostali oskarżeni o zmuszanie policjantów przemocą do odstąpienia od czynności służbowych oraz o znieważenie. 15 czerwca 2010 koszaliński sąd rejonowy skazał Majdana na karę grzywny za słowną obrazę funkcjonariuszy[67][68][69]. Od wyroku apelację złożyli zarówno obrońcy piłkarzy, jak i prokurator[67], a 29 października 2010 sąd drugiej instancji (Sąd Okręgowy w Koszalinie) umorzył sprawę z uwagi na „nieznaczną szkodliwość czynu”[67]. Sąd uznał, że piłkarze nie są niewinni, jednakowoż reakcję policjantów na zachowanie Świerczewskiego ocenił jako „niewspółmierną w stosunku do tego zachowania”. Wszyscy trzej piłkarze musieli wspólnie pokryć koszty postępowania[70]. Jednocześnie piłkarze wytoczyli Malaszewskiego i Kusznerczukowi sprawę o pobicie, jednak została ona umorzona z braku dowodów[71].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy i seriale[edytuj | edytuj kod]

Teledyski muzyczne[edytuj | edytuj kod]

Reklamy telewizyjne[edytuj | edytuj kod]

  • 2008: Reklama Taboo
  • 2008: Reklama marki Tonino Lamborghini[32]
  • 2009: Reklama sprzętu sportowego Zina[33]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Single[edytuj | edytuj kod]

  • 2013 – „Na niby” (z zespołem The Trash)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 18–19.
  2. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 23, 27—28, 241.
  3. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 247.
  4. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 36.
  5. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 64.
  6. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 28.
  7. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 57, 190.
  8. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 197–199.
  9. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 194, 202.
  10. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 76.
  11. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 77.
  12. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 208.
  13. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 212–214.
  14. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 58.
  15. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 216.
  16. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 218.
  17. ↑ Radosław Majdan dołącza do drużyny Śląska Wrocław Blind Football | Gazeta Wrocławska, gazetawroclawska.pl [dostęp 2019-07-31] (pol.).
  18. ↑ Jakub Guder, Śląsk Wrocław blind football klubowym mistrzem świata. Pomógł Radosław Majdan, „Gazeta Wrocławska”, 28 października 2019.
  19. ↑ Andrzej Gowarzewski, Biało-czerwoni. Dzieje piłkarskiej reprezentacji Polski 1921-2018, Katowice 2018, s. 251, ISBN 978-83-88232-54-1.
  20. ↑ Tamże, s. 253.
  21. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 31.
  22. ↑ Wojtek Kostecki: Radosław Majdan dyrektorem sportowym klubu. ksppolonia.pl, 16 grudnia 2009. [dostęp 2009-12-16]. (pol.).
  23. ↑ Radosław Majdan w zespole Eurosportu, www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2019-08-04] (pol.).
  24. ↑ Radosław Majdan z nową umową na wyłączność z Canal+, Press.pl [dostęp 2020-08-06] (pol.).
  25. ↑ Radosław Majdan od nowego sezonu stałym ekspertem Ekstraklasy w Canal+ Sport, Media2.pl [dostęp 2020-08-06] (pol.).
  26. ↑ "Przegląd ligowy" w Przeglądzie Sportowym Onet (wideo), Media2.pl [dostęp 2023-02-05] (pol.).
  27. ↑ Video - oglądaj i bądź na bieżąco, video.onet.pl [dostęp 2023-02-05].
  28. ↑ Radzio na wybiegu. kobieta.wp.pl. [dostęp 2009-12-17]. (pol.).
  29. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 78.
  30. ↑ Janachowska i Majdan zostali modelami, Dziennik.pl, 24 listopada 2009 [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2009-11-27].
  31. ↑ Modne życie piłkarza. gala.pl. [dostęp 2009-12-17]. (pol.).
  32. ↑ a b bulvar.pl – Manifestujemy zamiłowanie do luksusu…, www.bulvar.pl [dostęp 2019-01-07] (pol.).
  33. ↑ a b Majdan i podróbka Dody – nowa reklama. weszlo.com, 27 lutego 2009. [dostęp 2009-12-17]. (pol.).
  34. ↑ https://web.archive.org/web/20121204142007/http://www.strefabiznesu.gp24.pl/artykul/majdan-ambasadorem-nowej-marki-w-outlet-park-szczecin.
  35. ↑ „Pierwsza połowa” życia Radka Majdana. Tylko prawda, szczecin.naszemiasto.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
  36. ↑ Biografia Majdana, dziendobry.tvn.pl [dostęp 2019-03-29] (pol.).
  37. ↑ Dorota Rabczewska, Radosław Majdan i kabaret OT.TO. tvp.pl, 8 marca 2006. [dostęp 2009-12-17]. (pol.).
  38. ↑ „Iron Majdan” nowy program w TVN! [dostęp 2018-02-11] (pol.).
  39. ↑ PRZEPREMIEROWO: Małgorzata Rozenek-Majdan: „Kochanie, my nie wiemy...”, milionerzy.tvn.pl [dostęp 2017-04-26] (pol.).
  40. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 79, 89–90.
  41. ↑ a b Red & Spinache – Biegnij [teledysk]. infomuzyka.p, 28 października 2008. [dostęp 2009-12-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (31 października 2008)]. (pol.).
  42. ↑ a b Onet.Tv – Nowa Odsłona Rozrywki, teledyski.onet.pl [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2011-02-16] (pol.).
  43. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 98.
  44. ↑ The Trash: Radek Majdan gitarzystą!. muzyka.interia.pl. [dostęp 2013-01-24]. (pol.).
  45. ↑ Radosław Majdan kończy z muzyką. Zespół The Trash zakończył działalność. eskarock.pl. [dostęp 2014-03-17]. (pol.).
  46. ↑ Radosław Majdan robi karierę w muzyce. mmszczecin.pl. [dostęp 2013-01-24]. (pol.).
  47. ↑ Posłuchaj piosenki kapeli Radka Majdana. mmszczecin.pl. [dostęp 2013-01-29]. (pol.).
  48. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 59.
  49. ↑ Gazeta Giełdy Parkiet: Radosław Majdan dołączył do MBF Group. parkiet.com. [dostęp 2015-01-28].
  50. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 227–229.
  51. ↑ Prezentacja perfum Vabun Radosława Majdana. ototrend.pl. [dostęp 2011-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 grudnia 2011)].
  52. ↑ Adam Hajdamowicz, Radosław Majdan wchodzi na giełdę. Vabun debiutuje na NewConnect, „Bankier.pl” [dostęp 2018-06-28] (pol.).
  53. ↑ Anna Unton, Radosław Majdan sprzedał akcje Vabun, www.money.pl.
  54. ↑ Radosław Majdan złożył mandat radnego sejmiku województwa zachodniopomorskiego. gs24.pl, 8 czerwca 2009. [dostęp 2009-12-17]. (pol.).
  55. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 9–13.
  56. ↑ https://ludzie.fakt.pl/radoslaw-majdan-pograzony-w-zalobie-nie-zyje-jego-mama-halina-majdan/lkh1q5h
  57. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 12–13.
  58. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 13.
  59. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 18, 24.
  60. ↑ Małgorzata Rozenek i Radosław Majdan już po ślubie! Zobaczcie wyjątkowy ślubny teledysk. party.pl. [dostęp 2016-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-13)].
  61. ↑ Majdan i Rozenek już nie ukrywają swojego romansu. dziennik.pl.
  62. ↑ Radosław Majdan pokazał zdjęcie żony i synka. Zdradził imię chłopca!. sport.onet.pl. [dostęp 2020-06-10].
  63. ↑ https://m.wirtualnemedia.pl/m/artykul/majdan-pobil-dziennikarza-faktu
  64. ↑ a b Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 149.
  65. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 111, 122.
  66. ↑ Świerczewski zaczął, Majdan poprawił, Dziennik.pl, 28 lipca 2008 [dostęp 2009-12-17] [zarchiwizowane z adresu 2008-08-28] (pol.).
  67. ↑ a b c Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 134.
  68. ↑ Majdan i Świerczewski skazani. 90minut.pl. [dostęp 2010-06-22]. (pol.).
  69. ↑ Majdan i Świerczewski skazani za napaść o policjantów. gazeta.pl. [dostęp 2010-06-15]. (pol.).
  70. ↑ gazeta.pl: Sąd w Koszalinie umorzył sprawę Majdana, Świerczewskiego i Chwastka.
  71. ↑ Majdan i Łuszczyna 2012 ↓, s. 129.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Radosław Majdan, Marek Łuszczyna, Pierwsza połowa, Wydawnictwo Elipsa, 2012, ISBN 978-83-7640-215-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Skład reprezentacji Polski na Mundialu 2002

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Radosław_Majdan&oldid=71933881”