Radoszkowice (gmina)
gmina wiejska | |||
1921–1939[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo |
(1919–20: okręg wileński) | ||
Powiat |
1921–27: wilejski | ||
Siedziba | |||
Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1921) | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w 1939 | |||
54°09′00,0000″N 27°13′48,0000″E/54,150000 27,230000 |
Radoszkowice (początkowo Raduszkowice, Radoszkowicze) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1945 w woj. nowogródzkim/Ziemi Wileńskiej/woj. wileńskim (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy były Radoszkowicze; 2459 mieszk. w 1921 roku[2]), które stanowiły odrębną gminę miejską[3].
Na samym początku okresu międzywojennego gmina Radoszkowicze należała do powiatu wilejskiego. Na mocy umowy o preliminaryjnym pokoju i rozejmie między Rzecząpospolitą Polską a Rosją i Ukrainą, podpisanej w Rydze 12 października 1920 i ratyfikowanej 22 października 1920 tereny wokół Radoszkowicz nie zostały przyznane Polsce[4]. Jednak na mocy postanowień traktatu ryskiego z 18 marca 1921 dokonano korekty i tak pas terytorium wokół Radoszkowicz przypadł Polsce[5][6]. Gmina weszła w skład utworzonego 19 lutego 1921 woj. nowogródzkiego[2][7].
13 kwietnia 1922 gmina wraz z całym powiatem wilejskim została przyłączona do objętej władzą polską Ziemi Wileńskiej[8], przekształconej 20 stycznia 1926 w województwo wileńskie. 1 kwietnia 1927 gmina weszła w skład nowo utworzonego powiatu mołodeckiego w tymże województwie[9]. Po wojnie obszar gminy Radoszkowice wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku gminę zamieszkiwało 3505 osób, 677 było wyznania rzymskokatolickiego, 2803 prawosławnego, 8 ewangelickiego, 1 mahometańskiego, 16 mojżeszowego. Jednocześnie 1375 mieszkańców zadeklarowało polską, 2114 białoruską, 1 niemiecką, 5 żydowską, 6 rosyjską, 1 estońską i 1 łotewską przynależność narodową. Było tu 608 budynków mieszkalnych[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. nowogródzkiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
- ↑ a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część II - Ziemia Wileńska – Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ (Dz.U. z 1920 r. nr 101, poz. 667)
- ↑ Adam Janusz Mielcarek, Podziały terytorialno-administracyjne II Rzeczypospolitej w zakresie administracji zespolonej, Warszawa 2008
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 49, poz. 301
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
- ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 26, poz. 213 – Art. 8.
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472, zmieniony przez Dz.U. z 1926 r. nr 26, poz. 158, zmieniony przez Dz.U. z 1927 r. nr 8, poz. 62
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 7, część 2, 1924, s. 91 .