
Radowo Wielkie
| ||||
| ||||
![]() kościół w Radowie Wielkim (E→) | ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | łobeski | |||
Gmina | Radowo Małe | |||
Strefa numeracyjna | 91 | |||
Kod pocztowy | 72-314 | |||
Tablice rejestracyjne | ZLO | |||
SIMC | 0782244 | |||
Położenie na mapie gminy Radowo Małe ![]() | ||||
Położenie na mapie Polski ![]() | ||||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego ![]() | ||||
Położenie na mapie powiatu łobeskiego ![]() | ||||
![]() |
Radowo Wielkie (niem. Groß Raddow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie łobeskim, w gminie Radowo Małe. W latach 1818–1945 miejscowość administracyjnie należała do Landkreis Regenwalde (Powiat Resko) z siedzibą do roku 1860 w Resku, a następnie w Łobzie.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.
Przez Radowo Wlk. przechodzi droga wojewódzka nr 147, która krzyżuje się tu z drogami powiatowymi. Ciekawostką jest to, że na jednym ze skrzyżowań droga powiatowa z Reska ma pierwszeństwo nad drogą wojewódzką.
We wsi w XV w. zbudowano pierwszy kościół do którego w 1720 dobudowano zakrystię. Obecnie mieści się tu kościół parafialny pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa z 2. połowy XVII w., który ponownie konsekrowano na potrzeby społeczności katolickiej 7.09.1945. W roku 1788 miejscowy folwark przejął późniejszy marszałek pruski Gebhard Leberecht Blücher von Wahlstatt. W roku 1829 właścicielem został Karl Friedrich Kannenberg, którego zastąpił w 1829 r. Eduard Tauber. Około roku 1840 zamknięto przy kościele cmentarz, a nowy urządzono na skraju wsi. W roku 1870 uruchomiono szkołę w domu zakrystiana. 16 VI 1925 we wsi mieszkało 317 osób i około tego roku zbudowano nową szkołę. W roku 1945 jako 9-letnie dziecko wysiedlony został do Niemiec historyk Siegfried Hannemann[1], autor kroniki rodzinnej sięgającej korzeniami XV wieku. Do roku 1945 nauczycielem był Karl Dangs pochodzący z Dobrej.
Przy kościele znajdował się pomnik pamięci żołnierzy radzieckich poległych w 1945 r. Pomnik powstał w 1978, na nim został wyryty tekst cyrylicą: Wieczna chwała bohaterom poległym w boju za wolność i niepodległość naszej ojczyzny. Został zdemontowany w 2020 r.[potrzebny przypis]
Zobacz też: Radowo Małe, Radów
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nowy Tygodnik Łobeski.7 lutego 2017 (cz II) (cz I czerwiec 2016). Kazimierz Chojnacki: Ocalić od zapomnienia Radowo Wielki.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Harbuz: Kalendarium ziemi i powiatu łobeskiego, „Łabuź”, Łobez 2007, ISSN 1509-6378.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
|