Rafał Nahorny
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz sportowy |
| Narodowość | |
| Alma Mater |
Rafał Nahorny (ur. 22 lipca 1961 w Elblągu[1]) – polski dziennikarz sportowy, komentator sportowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 80. ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim[2], następnie pracował w Urzędzie Wojewódzkim w Elblągu[2], podjął aplikację radcowską, której nie ukończył[2]. W 1988 rozpoczął podyplomowe studia dziennikarskie na UW i rozpoczął współpracę z Przeglądem Sportowym, przez 18 lat był członkiem redakcji pisma, relacjonował m.in. piłkarskie mistrzostwa świata w 1994 i piłkarskie mistrzostwa Europy w 1996 i 2000[2]. Od 1995 komentował ligę angielską w stacji Canal+[3]. W 2007 odszedł z Przeglądu Sportowego (był wówczas redaktorem prowadzącym działu „piłka nożna”) i poświęcił się pracy w telewizji[4]. W Canal+ stworzył duet komentatorski z Andrzejem Twarowskim[5].
Ze Stanisławem Terleckim napisał książkę Pele, Boniek i ja (2006), z Marcinem Rosłoniem nakręcił film dokumentalny O krok od Pucharu. Legia Warszawa 1969/70 (2010).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bogdan Tuszyński Bardowie sportu, wyd. Fundacja Dobrej Książki, Warszawa 2009, s. 310.
- ↑ a b c d Antek Rokicki, Ciekawi elblążanie – Rafał Nahorny [online], info.elblag.pl, 24 września 2011 [dostęp 2023-05-21].
- ↑ Rafał Nahorny: staram się pomagać, a nie przeszkadzać [online], Redlog.pl [dostęp 2023-05-21] (pol.).
- ↑ Rafał Nahorny odchodzi z ”Przeglądu Sportowego” [online], Press.pl [dostęp 2023-05-21] (pol.).
- ↑ Andrzej Twarowski i Rafał Nahorny [online], Gol24 [dostęp 2023-05-21] (pol.).