Przejdź do zawartości

Rajdowe Mistrzostwa Świata 1983

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 1983
Rajdowych mistrzostw świata
ilustracja
Liczba rajdów

12

Pierwsza runda

Rajd Monte Carlo

Ostatnia runda

Wielkiej Brytanii

Mistrzowie
Kierowcy

Hannu Mikkola

Konstruktorzy

Lancia

Poprzedni sezonNastępny sezon

Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1983 były 11 sezonem Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA. Sezon składał się z 12 rajdów. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 1983 został fiński kierowca Hannu Mikkola startujący samochodem Audi Quattro A2, drugi był Niemiec Walter Röhrl a trzeci Fin Markku Alén. Tytuł konstruktorów wygrała Lancia przed Audi i Oplem.

Kalendarz[1]

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 1983 kalendarz rajdów mistrzostw świata, podobnie jak w ubiegłym, składał się z dwunastu rajdów. Jedyną zmianą było zastąpienie Rajdu Brazylii, Rajdem Argentyny.

Runda Data Nazwa rajdu Zwycięzca Wyniki
1 22–29 stycznia Monako 51. Rajd Monte Carlo Niemcy Walter Röhrl Wyniki
2 11–13 lutego Szwecja 33. Rajd Szwecji Finlandia Hannu Mikkola Wyniki
3 2–5 marca Portugalia 17. Rajd Portugalii Finlandia Hannu Mikkola Wyniki
4 30 marca-7 kwietnia Kenia 31. Rajd Safari Finlandia Ari Vatanen Wyniki
5 5–7 maja Francja 27. Rajd Francji Finlandia Markku Alén Wyniki
6 30 maja-2 czerwca Grecja 30. Rajd Grecji Niemcy Walter Röhrl Wyniki
7 25–28 czerwca Nowa Zelandia 13. Rajd Nowej Zelandii Niemcy Walter Röhrl Wyniki
8 2–6 sierpnia Argentyna 3. Rajd Argentyny Finlandia Hannu Mikkola Wyniki
9 26–28 sierpnia Finlandia 33. Rajd Finlandii Finlandia Hannu Mikkola Wyniki
10 2–8 października Włochy 25. Rajd San Remo Finlandia Markku Alén Wyniki
11 25–30 października Wybrzeże Kości Słoniowej 15. Rajd Wybrzeża Kości Słoniowej Szwecja Björn Waldegård Wyniki
12 19–23 listopada Wielka Brytania 32. Rajd Wielkiej Brytanii Szwecja Stig Blomqvist Wyniki

Zespoły i kierowcy

[edytuj | edytuj kod]
Zespół Producent Samochód Opony Kierowcy Rundy
Włochy Martini Racing Lancia 037 Rally P Niemcy Walter Röhrl 1, 3, 5–7, 10
Finlandia Markku Alén 1, 3, 5–6, 8–10
Francja Jean-Claude Andruet 1, 5
Włochy Adartico Vudafieri 3, 8
Włochy Attilio Bettega 5–7, 10
Argentyna Francisco Mayorga 8
Finlandia Pentti Airikkala 9
Niemcy Audi Sport Audi Quattro A1
Quattro A2
M
P
Finlandia Hannu Mikkola All
Francja Michèle Mouton 1–10, 12
Szwecja Stig Blomqvist 1–3, 6–10, 12
Finlandia Lasse Lampi 2, 9, 11–12
Austria Franz Wittmann 3, 6
Kenia Vic Preston 4
Kenia Shekhar Mehta 8
Argentyna Rubén Luis di Palma 8
Francja Bernard Darniche 10
Stany Zjednoczone John Buffum 12
Niemcy Rothmans Opel Rally Team Opel Ascona 400
Manta 400
M Finlandia Ari Vatanen 1–2, 4, 6, 9–10, 12
Finlandia Henri Toivonen 1, 6, 9–10, 12
Francja Guy Frequelin 1, 5
Finlandia Rauno Aaltonen 4
Wielka Brytania Jimmy McRae 6, 12
Francja Renault Elf Renault 5 Turbo M Francja Jean Ragnotti 1, 5–6
Francja Jean-Luc Thérier 1, 3, 5
Francja Bruno Saby 1, 5
Francja François Chatriot 5
Japonia Team Nissan Europe Nissan 240RS D Finlandia Timo Salonen 1, 3–4, 6–7, 9, 12
Wielka Brytania Terry Kaby 3
Kenia Shekhar Mehta 4, 6–7
Kenia Mike Kirkland 4
Kenia Jayant Shah 4
Wielka Brytania Tony Pond 5
Grecja George Moschous 6
Nowa Zelandia Reg Cook 7
Finlandia Erkki Pitkänen 9
Finlandia Peter Geitel 12
Francja Citroën Competitions Citroën Visa M Francja Maurice Chomat 1, 3, 6, 12
Francja Alain Coppier 1, 3, 5–6, 9–10, 12
Francja Christian Dorche 1–3, 5–6, 12
Francja Philippe Wambergue 3, 6, 12
Francja Christian Rio 3, 6, 12
Francja BMW Motul BMW M1 P Francja Bernard Béguin 5
Włochy Jolly Club Lancia 037 Rally P Włochy Adartico Vudafieri 5, 10
Włochy Miki Biasion 10
Włochy Tonino Tognana 10
Japonia Toyota Team Europe Toyota Celica TCT P Szwecja Björn Waldegård 9, 11–12
Finlandia Juha Kankkunen 9, 11–12
Szwecja Per Eklund 11

Wyniki

[edytuj | edytuj kod]

Klasyfikacja kierowców

[edytuj | edytuj kod]

Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1983 zaliczane było pierwszych dziesięć miejsc zajętych w rajdzie (tylko kierowcy samochodów grupy A,B lub N[2]) i punktowane one były według zasady:

Pozycja 10º
Punkty 20 15 12 10 8 6 4 3 2 1

W klasyfikacji na koniec sezonu uwzględniane było siedem z dwunastu najlepszych występów. Rajdy nie uwzględnione w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach.

Miejsce Kierowca MCO
Monako
SWE
Szwecja
POR
Portugalia
KEN
Kenia
FRA
Francja
GRE
Grecja
NZL
Nowa Zelandia
ARG
Argentyna
FIN
Finlandia
ITA
Włochy
CIV
Wybrzeże Kości Słoniowej
GBR
Wielka Brytania
 Pkt. 
1 Finlandia Hannu Mikkola (10) 20 20 15 20 20 15 15 125
2 Niemcy Walter Röhrl 20 12 15 20 20 15 102
3 Finlandia Markku Alén 15 10 20 15 8 12 20 100
4 Szwecja Stig Blomqvist 12 15 12 15 15 20 89
5 Francja Michèle Mouton 10 15 12 12 4 53
6 Finlandia Ari Vatanen 8 6 20 10 44
7 Włochy Attilio Bettega 10 8 12 12 42
8 Finlandia Lasse Lampi 12 4 10 26
9 Kenia Shekhar Mehta 6 10 10 26
10 Szwecja Per Eklund 10 12 22
11 Szwecja Björn Waldegård 20 20
12 Włochy Adartico Vudafieri 8 12 20
13 Finlandia Timo Salonen 15 3 18
14 Finlandia Henri Toivonen 6 13 16
15 Wielka Brytania Jimmy McRae 3 12 15
16 Szwecja Kalle Grundel 8 3 11
17 Kenia Jayant Shah 10 10
Francja Alain Ambrosino 10 10
19 Finlandia Juha Kankkunen 6 4 10
20 Francja Bruno Saby 1 8 9
21 Kenia Johnny Hellier 8 8
Nowa Zelandia Reg Cook 8 8
Finlandia Pentti Airikkala 8 8
Włochy Miki Biasion 8 8
Wybrzeże Kości Słoniowej Eugène Salim 8 8
Wielka Brytania Russell Brookes 8 8
27 Austria Franz Wittmann 4 4 8
28 Hiszpania Antonio Zanini 6 6
Niemcy Wolfgang Stiller 6 6
Wielka Brytania Tony Pond 6 6
Nowa Zelandia Possum Bourne 6 6
Austria Franz Wurz 6 6
Włochy Dario Cerrato 6 6
Stany Zjednoczone John Buffum 6 6
35 Francja Jean Ragnotti 4 4
Szwecja Sören Nilsson 4 4
Kenia Manoj Shah 4 4
Francja Jean-Sébastien Couloumiès 4 4
Nowa Zelandia Michael Bish 4 4
Argentyna Ernesto Soto 4 4
41 Francja Jean-Claude Andruet 3 3
Szwecja Mikael Ericsson 3 3
Wielka Brytania Terry Kaby 3 3
Kenia Paul de Voest 3 3
Francja Alain Coppier 3 3
Nowa Zelandia Peter Watt 3 3
Argentyna Jorge Recalde 3 3
Włochy Lucky 3 3
49 Finlandia Mikael Sundström 1 2 3
50 Francja Francis Serpaggi 2 2
Szwecja Lars-Erik Walfridsson 2 2
Francja Christian Dorche 2 2
Francja Jean-Michel Guyot 2 2
Francja Philippe Wambergue 2 2
Nowa Zelandia Mike Cameron 2 2
Argentyna Carlos Celis 2 2
Finlandia Erkki Pitkänen 2 2
Francja Bernard Darniche 2 2
59 Szwecja Ola Strömberg 1 1
Belgia Marc Duez 1 1
Francja Jean-Louis Ravenel 1 1
Francja Maurice Chomat 1 1
Argentyna Gerardo Campo 1 1
Włochy Gabriele Noberasco 1 1
Szwecja Mats Holmbom 1 1

Klasyfikacja zespołowa

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 1983 system punktacji producentów był taki sam jak w zeszłym roku. Składał się on z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano. Wpierw punkty dla producenta zdobywał najwyżej sklasyfikowany samochód danej marki według klucza:

Pozycja 10º
Punkty 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1

Dodatkowe punkty były przyznawane dla najwyżej sklasyfikowanego samochodu danej marki za zajęcie miejsca od pierwszego do ósmego w swojej grupie, pod warunkiem, że dany zespół znalazł się w pierwszej dziesiątce w klasyfikacji generalnej, według klucza:

Pozycja
Punkty 8 7 6 5 4 3 2 1

Do klasyfikacji końcowej sezonu było branych siedem z dziesięciu najlepszych występów. Wyniki rajdów nie brane pod uwagę w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach. Rajdy Szwecji i Wybrzeża Kości Słoniowej nie były brane pod uwagę podczas klasyfikacji zespołowej.

Miejsce Zespół MCO
Monako
POR
Portugalia
KEN
Kenia
FRA
Francja
GRE
Grecja
NZL
Nowa Zelandia
ARG
Argentyna
FIN
Finlandia
ITA
Włochy
GBR
Wielka Brytania
 Pkt 
1 Włochy Lancia 18 14 18 18 18 (10) 14 18 118
2 Niemcy Audi 14 18 16 14 18 18 (6) 18 116
3 Niemcy Opel 10 (9) 18 12 12 9 12 14 87
4 Japonia Nissan 4 12 8 8 16 4 52
5 Francja Renault 6 10 11 27
6 Japonia Toyota 10 8 6 24
7 Japonia Subaru 13 13
8 Wielka Brytania British Leyland 11 11
Niemcy Volkswagen 11 11
10 Francja Peugeot 10 10
Wielka Brytania Vauxhall 10 10
12 Japonia Mazda 9 9
Włochy Alfa Romeo 9 9
14 Francja Citroën 2 5 2 9
15 Wielka Brytania Talbot 8 8
16 Japonia Mitsubishi 7 7

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Season 1983. www.ewrc-results.com. [dostęp 2015-01-22]. (ang.).
  2. Season 1983 Rule changes. www.juwra.com. [dostęp 2020-04-24]. (ang.).