49°19′05″N 22°28′44″E/49,318056 22,478889Rajskie (województwo podkarpackie)
 |
Ten artykuł od 2014-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać (wiarygodne) źródła, najlepiej w formie dokładnych przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
|
||
 San w Rajskiem |
||
| Państwo |  Polska |
|
| Województwo | podkarpackie | |
| Powiat | leski | |
| Gmina | Solina | |
| Liczba ludności (2006) | 40 | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 13 | |
| Tablice rejestracyjne | RLS | |
| SIMC | 0360610 | |
|
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
 Rajskie
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Rajskie
|
||
| 49°19′05″N 22°28′44″E/49,318056 22,478889 |
||
Rajskie (pierwotnie Ralskie) - wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Solina. Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 894
We wsi znajduje się kościół pod wezwaniem św. Rafała Kalinowskiego, który jest filią parafii Świętego Maksymiliana Kolbe w Wołkowyi (dekanat Solina).
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Historia[edytuj]
Przez teren wsi przebiegał szlak handlowy nad Sanem. Świadczą o tym znaleziska z epoki brązu i żelaza.
Najstarsze dokumenty o miejscowości pochodzą z 1425. W 1436 wieś była własnością Sobieńskich w dobrach Kmitów. W 1436 – Jan Goligyan w imieniu żony Małgorzaty wystąpił do sądu grodzkiego w Sanoku przeciw Mikołajowi Kmicie kasztelanowi przemyskiemu, który zajął gwałtem dobra ojczyste Małgorzaty Goligyan, przypadłe jej po bracie zm. Janie Kmicie i jego dzieciach z Bachórza, tj. zamek Sobień z wsiami doń należącymi Rajskie, Olszanica, Myczkowce, i inne. Spór ten trwał do 1441, aż gdy doszło do ugody między Małgorzatą a jej stryjem Mikołajem Kmitą z Wiśnicza, kasztelanem przemyskim. Małgorzata była wtedy żoną Mościca z Wielkiego Koźmina. Odstąpiła Mikołajowi i jego synom zamek Sobień z wsiami do niego należącymi jak Huzele, Myczkowce, Uherce.
W 1672, po najeździe Tatarów, we wsi Romerów ocalały tylko 4 chaty - inne napastnicy spalili, a mieszkańców uprowadzili w jasyr.
W 1773 Rajskie należało do Józefa Ossolińskiego.
W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tybularnej Rajskie z Łużkiem był karoł hr. Łoś[1].
W 1863, ks. Kuryło Czajkowski poświęcił w cerkwi, Polakom wyruszającym do Powstania styczniowego, sztandary i broń, za co był przez 6 tygodni więziony w Sanoku.
Był tu też Klasztor Zgromadzenia św. Wincentego a Paulo (Szarytek). Mieścił się w dworze ofiarowanym przez dziedziczkę wioski h. Urszulę Golejewską h. Łosiów, która założyła tu ok. 1869 kopalnię ropy.
W 1992 na Rajskiem odbył się zlot Rainbow Family, w którym uczestniczyło ponad dwa tysiące członków i sympatyków Tęczowej Rodziny z całego świata.
Z Rajskiego pochodzili:
- Ksawery Antoni Romer - syn zarządcy majątku - powstaniec styczniowy z 1863, który zginął w powstaniu w sandomierskim.
Przypisy
- ↑ Karol Wild: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: 1855, s. 180.
Linki zewnętrzne[edytuj]
- Rajskie w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. IX: Pożajście – Ruksz. Warszawa, 1888.
|
||||||||||||||||||||
