Zbocza Rakonia są stosunkowo łagodne, w górnej części trawiaste z kępami kosodrzewiny, gdzieniegdzie wystającymi pojedynczymi skałami i niewielkimi rumowiskami skalnymi[2]. Dawniej były wypasane, od polskiej strony były to pasterskie tereny Hali Chochołowskiej[3]. W kierunku zachodnim i południowym rozległe widoki na Rohackie Stawy i zaskakująco dziko wyglądające Rohacze, bardziej przypominające szczyty Tatr Wysokich. Równie rozległe są widoki w pozostałych kierunkach. Szczególnie barwnie stoki Tatr Zachodnich w otoczeniu Rakonia wyglądają jesienią, gdy wybarwiają się na różne kolory: kępy borówek (występują ich tutaj 3 gatunki) na jaskrawoczerwony kolor, wrzosy zakwitają fioletowo, sit skucina wybarwia się na rudo, bliźniczka psia trawka na żółto, a to wszystko na tle ciemnozielonych kęp kosodrzewiny.
Graniczny szlak przez Grzesia, Rakoń, Wołowiec, Łopatę (trawers), Jarząbczy Wierch i Kończysty Wierch jest często odwiedzany przez turystów polskich i słowackich. Do przejścia całego odcinka potrzeba dobrej kondycji z uwagi na jego długość i sumę przewyższeń, stąd też wielu turystów dochodzi tylko do Wołowca i zawraca. Wzmożony ruch po stronie słowackiej jest efektem doprowadzenia w latach 1968–1970 szosy do stóp szczytu (do Bufetu Rohackiego)[4].
– niebieski szlak, prowadzący granią z Grzesia przez Długi Upłaz i Rakoń na szczyt Wołowca.
Czas przejścia z Grzesia na Rakoń: 1:10 h, z powrotem 1 h
Czas przejścia z Rakonia na Wołowiec: 35 min, ↓ 30 min
– zielony przez Dolinę Chochołowską Wyżnią do Polany Chochołowskiej, biegnący początkowo grzbietem razem ze szlakiem niebieskim. Czas przejścia: 1:55 h, ↑ 2:25 h