Ralph Macchio
![]() Ralph Macchio (2017) | |
Imię i nazwisko |
Ralph George Macchio |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
4 listopada 1961 |
Zawód |
aktor, producent |
Współmałżonek |
Phyllis Fierro (od 1987) |
Lata aktywności |
od 1980 |
Ralph George Macchio[1][2] (ur. 4 listopada 1961 w Huntington na Long Island, w stanie Nowy Jork) – amerykański aktor i producent filmowy i telewizyjny. Odtwórca roli Daniela LaRusso z serii filmów Karate Kid i Johnny’ego Cade’a w Wyrzutkach[3].
Telewizja VH1 w listopadzie 2008 umieściła go na 80. miejscu listy stu największych nastoletnich gwiazd[4].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Huntington na Long Island w Nowym Jorku. Jest synem Ralpha Macchio i Rosalii z domu Desantis, którzy prowadzą ranczo w Lake George[5]. Rodzice matki pochodzili z Prowincji Avellino w Kampanii, a ojciec jest pochodzenia w połowie włoskiego i greckiego[6]. Ma brata, Stevena.
Karierę zaczynał od występów w amerykańskich reklamówkach telewizyjnych. Za główną rolę Jeremy’ego Andrettiego w piątym sezonie serialu ABC Osiem to dostateczna ilość (Eight Is Enough, 1980–1981) był w 1982 nominowany do Young Artist Award[7]. Na dużym ekranie zadebiutował jako Chooch Bambalazi w komedii młodzieżowej Wojskowa akademia imprezowa (Up the Academy, 1980) z udziałem Iana Wolfe. Pierwszą pamiętną rolę – Johnny’ego Cade’a – zagrał w filmie Francisa Forda Coppoli Wyrzutki (The Outsiders, 1983)[8]. Międzynarodową rozpoznawalność zyskał dzięki głównej roli Daniela LaRusso w kasowym filmie Karate Kid (1984). Z powodzeniem wystąpił jeszcze w dwóch kolejnych częściach filmu; za ostatnią był jednak nominowany do Złotej Maliny, gdyż sam film został negatywnie odebrany przez krytyków.
Jego chłopięcy wygląd sprawił, że stał się jednym z najsławniejszych idoli nastolatków lat 80., a jego twarz zdobiła okładki wielu czasopism dla młodzieży, w tym „Bravo”[9]. Choć, gdy w 1989 pojawiła się trzecia część serii Karate Kid, miał już dwadzieścia osiem lat[3].

W 1986 na Broadwayu zagrał misia w przedstawieniu Kuba i jego pluszowy miś (Cuba & His Teddy Bear) u boku Roberta De Niro[10]. W tym samym roku premierę miał muzyczny film Na rozdrożu (Crossroads, 1986), w którego finale postać grana przez Macchio stacza gitarowy pojedynek z samym Steve’em Vaiem. W pierwszej połowie lat 90. wcielił się w postać Billy’ego Gambini, niesłusznie oskarżonego o morderstwo, w przebojowej komedii Mój kuzyn Vinny (1992)[11], i zmysłowego homoseksualistę Chrisa w komedii romantycznej Nagi w Nowym Jorku (Naked in New York, 1993)[12].
Od połowy lat 90. zaczął gościnnie pojawiać się w filmach i serialach, w tym w Ekipie (2005), Świry (Psych, 2007) i kilku odcinkach Brzyduli Betty (2008) w roli Archiego Rodrigueza, lokalnego polityka z Queens[12]. W 2008 wystąpił jako „duchowy doradca” w reklamie VitaminWater razem z kierowcą NASCAR, Carlem Edwardsem[13]. W 2011 uczestniczył w 12. edycji programu rozrywkowego Dancing with the Stars[12]. W 2016 zagrał narratora, scenarzystę Carla Morelliego w przedstawieniu A Room of My Ownna Off-Broadwayu[14].
20 listopada 2024 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6633 Hollywood Boulevard[15][16].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]5 kwietnia 1987 poślubił Phyllis Fierro, z którą ma dwójkę dzieci, córkę Julię (ur. 1992) i syna Daniela (ur. 1996).
Filmy
[edytuj | edytuj kod]- 1980: Wojskowa akademia imprezowa – Chooch Bambalazi
- 1982: High Powder – Eddie
- 1982: Dangerous Company – Denny Brody
- 1983: Outsiderzy – Johnny Cade
- 1984: Karate Kid – Daniel LaRusso
- 1984: Nauczyciele – Eddie Pilikian
- 1984: The Three Wishes of Billy Grier – Billy Grier
- 1986: Karate Kid II – Daniel LaRusso
- 1986: Na rozdrożu – Eugene Martone
- 1988: Distant Thunder – Jack Lambert
- 1989: Karate Kid III – Daniel LaRusso
- 1991: Za dużo słońca – Frank Junior
- 1992: Mój kuzyn Vinny – Billy Gambini
- 1992: Garwood, jeniec wojenny – Robert Garwood
- 1993: Nagi w Nowym Jorku – Chris
- 1998: Dizzyland
- 1998: Dzielna pani Brisby 2: Timmy rusza na ratunek – Timmy (głos)
- 1999: To nie może być niebo – Hubbie Darling
- 1999: The Office Party – Sean
- 2001: Popcorn Shrimp – glina
- 2003: Dobra noc na śmierć – Donnie
- 2006: Beer League – Maz
- 2009: Rosencrantz and Guildenstern Are Undead – Bobby Bianchi
- 2012: Daleko ci do sławy – on sam
- 2012: Hitchcock – Joseph Stefano
- 2012: Holiday Spin – Ruben (film TV)
- 2013: Daleko ci do sławy – on sam
- 2014: A Little Game – Tom
- 2017: Lost Cat Corona – Dominic
- 2017: Świry – Nick Conforth (film TV)
- 2018: A Dog and Pony Show – Aaron
- 2025: Karate Kid: Legends – Daniel LaRusso
Seriale
[edytuj | edytuj kod]- 1980: Eight is Enough – Jeremy Andretti
- 1994: Zwierzęta z Zielonego Lasu – Lis (głos, amerykański dubbing)[17]
- 1999: Po tamtej stronie – dr. Eberhardt
- 1999–2001: Życie do poprawki – oficer Dan
- 2005: Ekipa – on sam
- 2007: Świry – on sam
- 2008–2009: Brzydula Betty – Archie Rodriguez
- 2010: Prawo i porządek
- 2013: Jak poznałem waszą matkę – on sam
- 2018–2025: Cobra Kai – Daniel LaRusso
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]Rok | Nagroda | Kategoria | Film |
---|---|---|---|
1986 | Brązowa statuetka Bravo Otto, przyznana przez niemiecki dwutygodnik dla młodzieży „Bravo” | Najlepszy aktor[18] | – |
2001 | Long Island International Film Expo | Nagroda dla niezależnego filmowca[19] | – |
2002 | Najlepszy reżyser[20] | Love Thy Brother (2002) | |
2014 | American Short Film Award | Najlepszy dramat krótkometrażowy[21] | Across Grace Alley (2013) |
2022 | LifeArt Festival | Najlepszy serial telewizyjny/komediodramat[21] | Cobra Kai (2021) |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Personalidade: Ralph Macchio (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2017-12-19]. (port.).
- ↑ Ralph Macchio. Listal. [dostęp 2017-12-19]. (ang.).
- ↑ a b Biografia Ralpha Macchio. Yahoo!. [dostęp 2017-12-19]. (ang.).
- ↑ 100 Greatest Teen Stars #'s 80–61. vh1divas2000live.com. [dostęp 2017-04-08]. (ang.).
- ↑ Meet the Wild West Western Town Greeters. Wild West Ranch. [dostęp 2017-12-19]. (ang.).
- ↑ Ralph Macchio – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2020-08-09]. (ang.).
- ↑ Ralph Macchio Awards. FamousFix. [dostęp 2020-09-09]. (ang.).
- ↑ Ralph Macchio Biography Producer (1961–). biography.com. [dostęp 2020-09-09]. (ang.).
- ↑ Ralph Macchio Magazines. FamousFix. [dostęp 2020-09-09]. (ang.).
- ↑ Sandra Brennan: Ralph Macchio Biography. AllMovie. [dostęp 2020-08-09]. (ang.).
- ↑ Ralph Macchio. Rotten Tomatoes. [dostęp 2020-09-09]. (ang.).
- ↑ a b c Ralph Macchio (4 de Novembro de 1961). Filmow.com. [dostęp 2017-12-19]. (hiszp.).
- ↑ Hadley Freeman , Karate Kid Ralph Macchio: 'I’m at peace with the choices I made', „The Guardian”, 25 sierpnia 2020 [dostęp 2020-09-08] (ang.).
- ↑ Laura Collins-Hughes , Review: ‘A Room of My Own’ Recalls a Greenwich Village of 1979, „The New York Times”, 25 lutego 2016 [dostęp 2017-04-08] (ang.).
- ↑ Ralph Macchio. Walk of Fame. [dostęp 2025-04-20]. (ang.).
- ↑ Sean O’Grady , Karate Kid star Ralph Macchio beams as he receives a star on the Hollywood Walk Of Fame: 'It means the world to me', „Daily Mail”, 21 listopada 2024 [dostęp 2025-04-20] (ang.).
- ↑ Journey Home: The Animals of Farthing Wood (Video 1996) – IMDb. Internet Movie Database. [dostęp 2022-01-17]. (ang.).
- ↑ Die Otto sieger 1986. Bravo-Archiv.de. [dostęp 2025-04-20]. (niem.).
- ↑ Congratulations to Alumni Ralph Macchio. Long Island Film. [dostęp 2025-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2025-04-20)]. (ang.).
- ↑ 2002 Winners. Long Island Film. [dostęp 2025-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2025-04-20)]. (ang.).
- ↑ a b Ralph Macchio Biography, „TV Guide” [dostęp 2025-04-20] [zarchiwizowane z adresu 2025-04-20] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ralph Macchio w bazie IMDb (ang.)
- Ralph Macchio w bazie Filmweb
- Ralph Macchio w bazie Notable Names Database (ang.)
- Ralph Macchio w bazie Discogs.com (ang.)