Rama (bóg)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rama z Hanumanem
Rama łamiący łuk Śiwy

Rama (dewanagari राम, tamil. இராமர்), Ramaćandra – w hinduizmie jedno z wcieleń boga Wisznu[1]. Rama bywa postrzegany jako Bóg Najwyższy[2].

Rodzina i postacie powiązane[edytuj | edytuj kod]

Inkarnował razem ze swoimi współemanacjami, i wszyscy z nich pojawili się jako jego młodsi bracia[potrzebny przypis].

Ikonografia[edytuj | edytuj kod]

Przedstawiany jako młody mężczyzna o niebieskiej karnacji, w książęcym stroju. Najważniejszym atrybutem jest ogromny łuk Śiwy. Często występuje w towarzystwie swego brata Lakszmana lub pomagającego mu wodza małp Hanumana.

Recepcja w literaturze religijnej[edytuj | edytuj kod]

Eposy[edytuj | edytuj kod]

Ramaćandra to książę, cnotliwy członek rodziny, wzór postępowania. Jego dzieje opisane są w eposie Ramajana. Narodził się specjalnie po to by zabić demona Rawanę, walczył z demonami przez 14 lat.

Kult[edytuj | edytuj kod]

Święta[edytuj | edytuj kod]

Święte miejsca[edytuj | edytuj kod]

Świątynie dedykowane Ramie:

  • Świątynia Radźiwaloćany w Radźim, po odnowieniu w 1145 roku poświęcona Ramie[3]
  • Ram Janmabhoomi

Praktyki poświęcone Ramie[edytuj | edytuj kod]

  • Uznawana za najważniejszą z mantr ramaickich jest fraza: rām' rāmāya namaḥ [4].
  • Imię Rama występuje też w mahamantrze krysznaizmu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rama, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-12-30].
  2. Danuta Stasik, Opowieść o prawym królu. Tradycja Ramajany w literaturze hindi, Wydawnictwo Akademickie DIALOG, Warszawa 2000, ISBN 83-88238-51-5 , s.115, r. Część I. Początki i rozwój tradycji Ramajany
  3. Danuta Stasik, Opowieść o prawym królu. Tradycja Ramajany w literaturze hindi, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 2000, s. 125, ISBN 83-88238-51-5, OCLC 750116452.
  4. Danuta Stasik, Opowieść o prawym królu. Tradycja Ramajany w literaturze hindi, Wydawnictwo Akademickie DIALOG, Warszawa 2000, s.134