Ramón Cabanillas
 Ramón Cabanillas (1913) | |
| Data i miejsce urodzenia |
3 czerwca 1876 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 listopada 1959 |
| Język | |
| Dziedzina sztuki | |
| |
Ramón Cabanillas (ur. 3 czerwca 1876 w Cambados, zm. 9 listopada 1959 tamże) – galisyjski poeta.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1910–1915 przebywał na Kubie, gdzie debiutował tomikami poezji No desterro (1913) i Vento mareiro (1915). Po powrocie do kraju podjął współpracę z instytucjami propagującymi galicyjski język i kulturę – Irmandades de Fala i pismem „Nos”. W wydanym w 1917 zbiorze poezji Da terra asoballada (wydanie zmienione w 1926) podejmował problemy społeczne galisyjskiej wsi, w późniejszym okresie tworzył nastrojową lirykę osobistą (A rosa de cen follas 1927) i epickiej poezji narracyjnej przywołującej świat celtyckich legend (A note estrelecida 1926, Camiños no tempo 1949), a w 1958 opublikował poemat Samos poświęcony romańskiemu klasztorowi o tej samej nazwie; utwory te są uznawane za szczytowe osiągnięcie galisyjskiego modernizmu. W 1959 wydał zbiór Obra completa (wydanie rozszerzone 1980).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wielka Encyklopedia PWN red. Jan Wojnowski, Warszawa 2001, t. 5, s. 112.