Ranking UCI kolarzy szosowych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ranking indywidualny UCI (FICP) to zestawienie najlepszych kolarzy w danym roku prowadzone przez Union Cycliste Internationale od roku 1984 do 2004, które w roku 2005 zostało zastąpione klasyfikacjami UCI ProTour i Pucharami Kontynentalnymi UCI.

Zasady tworzenia rankingu[edytuj | edytuj kod]

Ranking ten był tworzony na podstawie wszystkich miejsc zajmowanych przez danego kolarza w sezonie. Od Pucharu Świata różnił się tym, że wliczano do niego wszystkie zwycięstwa i zajmowane miejsca danego kolarza, a nie tylko te, które zajął on w wyścigach Pucharu Świata. Listę aktualizowano w mniej lub bardziej regularnych odstępach czasu, najczęściej po ważnych wyścigach i na koniec kolarskiego sezonu. Stan punktowy danego kolarza był ważny rok dla każdego wyścigu i punkty otrzymane za dany wyścig w roku poprzednim ulegały anulowaniu po odbyciu się tego samego wyścigu w aktualnym sezonie.

Największą wartość punktową miały wyścigi Tour de France i szosowe Mistrzostwa Świata.

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

Lista rankingowa miała duże znaczenie przy kolarskich transferach oraz przy obsadzie wyścigów. Suma punktów rankingowych zawodników z danej drużyny decydowała o jej randze. Im więcej punktów miała dana drużyna, tym większe szanse miała ona na uzyskanie zgody na start w ważnych imprezach kolarskich. Każdy „team” starał się więc tak dokonywać transferów zawodników, aby wartość punktowa drużyny była możliwie najwyższa w danym sezonie. Ranking drużynowy był zdominowany w latach 90. przez drużynę Mapei, która w latach 1994 do 2002 łącznie 8 razy znajdowała się na 1. miejscu listy.

Inne dyscypliny[edytuj | edytuj kod]

UCI prowadzi nadal takie listy rankingowe w:

Liderzy rankingu (szosa)[edytuj | edytuj kod]

Przez pięć lat z rzędu na szczycie rankingu znajdował się Sean Kelly, co jest niepobitym rekordem. Cztery razy prowadził w tym zestawieniu Laurent Jalabert. Najmłodszym liderem rankingu UCI był 23- latek, Damiano Cunego, jednocześnie ostatni prowadzący w tym zestawieniu.

Chronologia tworzenia listy i jej liderzy[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze dziesiątki w poszczególnych latach (na koniec sezonu)[edytuj | edytuj kod]

2004[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Damiano Cunego  Włochy 2245
2. Paolo Bettini  Włochy 2239
3. Erik Zabel  Niemcy 2011
4. Óscar Freire  Hiszpania 1993
5. Alejandro Valverde  Hiszpania 1892
6. Davide Rebellin  Włochy 1883
7. Lance Armstrong  Stany Zjednoczone 1726
8. Stuart O’Grady  Australia 1701
9. Alessandro Petacchi  Włochy 1464
10. Tom Boonen  Belgia 1449

2003[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Paolo Bettini  Włochy 2266,75
2. Erik Zabel  Niemcy 2087,75
3. Alessandro Petacchi  Włochy 1989
4. Gilberto Simoni  Włochy 1715
5. Davide Rebellin  Włochy 1656
6. Aleksandr Winokurow  Kazachstan 1640,5
7. Alejandro Valverde  Hiszpania 1611
8. Lance Armstrong  Stany Zjednoczone 1521
9. Michael Boogerd  Holandia 1441
10. Iban Mayo  Hiszpania 1425

Na 83. pozycji został sklasyfikowany Cezary Zamana, na 114. Zbigniew Piątek, na 200. Tomasz Brożyna

2002[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Erik Zabel  Niemcy 2269
2. Lance Armstrong  Stany Zjednoczone 2110
3. Paolo Bettini  Włochy 2012
4. Robbie McEwen  Australia 1927
5. Mario Cipollini  Włochy 1749,2
6. Dario Frigo  Włochy 1702
7. Aitor González  Hiszpania 1556
8. Francesco Casagrande  Włochy 1468
9. Davide Rebellin  Włochy 1467
10. Roberto Heras  Hiszpania 1455

Na 186. pozycji został sklasyfikowany Zbigniew Piątek, na 192. Dariusz Baranowski.

2001[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Erik Zabel  Niemcy 2387
2. Erik Dekker  Holandia 2026
3. Davide Rebellin  Włochy 1977
4. Lance Armstrong  Stany Zjednoczone 1713
5. Gilberto Simoni  Włochy 1704
6. Jan Ullrich  Niemcy 1690
7. Michael Boogerd  Holandia 1522
8. Oscar Sevilla  Hiszpania 1493
9. Paolo Bettini  Włochy 1491
10. Francesco Casagrande  Włochy 1416

Na 83. pozycji sklasyfikowany został Piotr Wadecki.

2000[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Francesco Casagrande  Włochy 2467
2. Erik Zabel  Niemcy 2231
3. Romāns Vainšteins  Łotwa 2099
4. Lance Armstrong  Stany Zjednoczone 1895
5. Roberto Heras  Hiszpania 1767
6. Jan Ullrich  Niemcy 1671,75
7. Davide Rebellin  Włochy 1612
8. Laurent Jalabert  Francja 1493,75
9. Andrei Tchmil  Belgia 1457
10. Paolo Bettini  Włochy 1437

Na 37. pozycji został sklasyfikowany Zbigniew Spruch, na 42. Piotr Wadecki.

1999[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Laurent Jalabert  Francja 2362
2. Michael Boogerd  Holandia 1967
3. Frank Vandenbroucke  Belgia 1818
4. Andrei Tchmil  Belgia 1623
5. Davide Rebellin  Włochy 1590
6. Markus Zberg  Szwajcaria 1507
7. Lance Armstrong  Stany Zjednoczone 1495
8. Francesco Casagrande  Włochy 1417
9. Jan Ullrich  Niemcy 1408
10. Roberto Heras  Hiszpania 1373

Na miejscu 70. był sklasyfikowany Zbigniew Spruch

1998[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Michele Bartoli  Włochy 2808
2. Laurent Jalabert  Francja 2273
3. Abraham Olano  Hiszpania 2057
4. Marco Pantani  Włochy 1969
5. Michael Boogerd  Holandia 1674,5
6. Alex Zülle  Szwajcaria 1571
7. Andrea Tafi  Włochy 1475
8. Davide Rebellin  Włochy 1432
9. Frank Vandenbroucke  Belgia 1391
10. Oscar Camenzind  Szwajcaria 1356

Na 98. miejscu był sklasyfikowany Dariusz Baranowski.

1997[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Laurent Jalabert  Francja 2353
2. Jan Ullrich  Niemcy 1610
3. Michele Bartoli  Włochy 1430
4. Alex Zülle  Szwajcaria 1417
5. Paweł Tonkow  Rosja 1403
6. Andrei Tchmil  Ukraina 1236
7. Erik Zabel  Niemcy 1134
8. Francesco Casagrande  Włochy 1102
9. Johan Museeuw  Belgia 1092
10. Abraham Olano  Hiszpania 1043

1996[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Laurent Jalabert  Francja 2019
2. Alex Zülle  Szwajcaria 2013
3. Bjarne Riis  Dania 1565
4. Johan Museeuw  Belgia 1511
5. Michele Bartoli  Włochy 1493
6. Abraham Olano  Hiszpania 1391
7. Richard Virenque  Francja 1369
8. Tony Rominger  Szwajcaria 1358
9. Lance Armstrong  Stany Zjednoczone 1315
10. Francesco Casagrande  Włochy 1287

1995[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Laurent Jalabert  Francja 3162,4
2. Tony Rominger  Szwajcaria 2386,6
3. Miguel Induráin  Hiszpania 2338,4
4. Johan Museeuw  Belgia 1363,8
5. Alex Zülle  Szwajcaria 1357,8
6. Claudio Chiappucci  Włochy 1276,4
7. Jewgienij Bierzin  Rosja 1261,2
8. Abraham Olano  Hiszpania 1098,24
9. Francesco Casagrande  Włochy 1066,6
10. Andrei Tchmil  Ukraina 1020,84

Na 83. miejscu był sklasyfikowany Zenon Jaskuła, na 97. – Zbigniew Spruch.

1994[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Tony Rominger  Szwajcaria 2304,6
2. Miguel Induráin  Hiszpania 1880,6
3. Claudio Chiappucci  Włochy 1642
4. Jewgienij Bierzin  Rosja 1445
5. Maurizio Fondriest  Włochy 1242,6
6. Johan Museeuw  Belgia 1188,2
7. Pascal Richard  Szwajcaria 1124
8. Giorgio Furlan  Włochy 1065,4
9. Wiaczesław Jekimow  Rosja 970,92
10. Dżamolidin Abdużaparow  Uzbekistan 938,80

Na 86. miejscu uplasował się Zenon Jaskuła.

1993[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Miguel Induráin  Hiszpania 2583,5
2. Tony Rominger  Szwajcaria 2117
3. Maurizio Fondriest  Włochy 1962,3
4. Claudio Chiappucci  Włochy 1679
5. Alex Zülle  Szwajcaria 1539,98
6. Johan Museeuw  Belgia 1274,2
7. Rolf Sørensen  Dania 1041
8. Erik Breukink  Holandia 1006,4
9. Maximilian Sciandri  Włochy[1] 998,6
10. Gianni Bugno  Włochy 907,4

Na 32. miejscu sklasyfikowany był Zenon Jaskuła.

1992[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Miguel Induráin  Hiszpania 2539,47
2. Tony Rominger  Szwajcaria 1608,6
3. Claudio Chiappucci  Włochy 1607,6
4. Gianni Bugno  Włochy 1521,6
5. Olaf Ludwig  Niemcy 1248,4
6. Franco Chioccioli  Włochy 1082,6
7. Johan Museeuw  Belgia 1082,2
8. Laurent Jalabert  Francja 981,6
9. Alex Zülle  Szwajcaria 957,75
10. Luc Leblanc  Francja 921,4

1991[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Gianni Bugno  Włochy 2033,6
2. Miguel Induráin  Hiszpania 1640,1
3. Claudio Chiappucci  Włochy 1505,8
4. Franco Chioccioli  Włochy 1078,4
5. Johan Museeuw  Belgia 966,8
6. Charly Mottet  Francja 939,9
7. Tony Rominger  Szwajcaria 933,4
8. Melchor Mauri  Hiszpania 893,3
9. Olaf Ludwig  Niemcy 886,4
10. Marino Lejarreta  Hiszpania 885,2

Na 90. miejscu znalazł się Zenon Jaskuła.

1990[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Gianni Bugno  Włochy 1904,2
2. Claudio Chiappucci  Włochy 1069
3. Charly Mottet  Francja 1054,6
4. Miguel Induráin  Hiszpania 1005
5. Marino Lejarreta  Hiszpania 999,75
6. Erik Breukink  Holandia 996,7
7. Sean Kelly  Irlandia 965,9
8. Steve Bauer  Kanada 816
9. Greg LeMond  Stany Zjednoczone 805,6
10. Tony Rominger  Szwajcaria 789,5

Na 61. miejscu znalazł się Zenon Jaskuła.

1989[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Laurent Fignon  Francja 979,06
2. Charly Mottet  Francja 887,28
3. Sean Kelly  Irlandia 883,13
4. Pedro Delgado  Hiszpania 676,28
5. Tony Rominger  Szwajcaria 615,73
6. Rolf Sørensen  Dania 561,03
7. Greg LeMond  Stany Zjednoczone 546,59
8. Steve Bauer  Kanada 528,20
9. Marino Lejarreta  Hiszpania 509,18
10. Maurizio Fondriest  Włochy 493,75

1988[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Sean Kelly  Irlandia 1025,33
2. Charly Mottet  Francja 714,65
3. Steven Rooks  Holandia 649,03
4. Adri van der Poel  Holandia 616,17
5. Rolf Gölz  Niemcy 615,65
6. Steve Bauer  Kanada 588,18
7. Laurent Fignon  Francja 571,76
8. Maurizio Fondriest  Włochy 522,52
9. Pedro Delgado  Hiszpania 480,35
10. Erik Breukink  Holandia 469,48

1987[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Sean Kelly  Irlandia 1198
2. Stephen Roche  Irlandia 919,25
3. Adri van der Poel  Holandia 597,5
4. Moreno Argentin  Włochy 563
5. Claude Criquielion  Belgia 550
6. Eric Vanderaerden  Belgia 504,75
7. Teun van Vliet  Holandia 488,5
8. Charly Mottet  Francja 488
9. Jean-François Bernard  Francja 470,5
10. Laurent Fignon  Francja 456,5

1986[edytuj | edytuj kod]

L.p. Zawodnik Kraj Liczba punktów
1. Sean Kelly  Irlandia 1473,5
2. Greg LeMond  Stany Zjednoczone 864,75
3. Adri van der Poel  Holandia 554,25
4. Claude Criquielion  Belgia 533,75
5. Phil Anderson  Australia 483,5
6. Bernard Hinault  Francja 467,75
7. Charly Mottet  Francja 467
8. Urs Zimmerman  Szwajcaria 446,5
9. Acácio da Silva  Portugalia 430,75
10. Moreno Argentin  Włochy 417,75

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. podwójne obywatelstwo – włoskie i brytyjskie.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]