Rapsodia hiszpańska (Ravel)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rapsodia hiszpańska (Rhapsodie espagnole) to dzieło Maurice’a Ravela, jedyne, które kompozytor od razu napisał w wersji na orkiestrę.

Skomponowana w 1907 roku, swoją premierę Rapsodia hiszpańska miała w rok później. Wykonanie spotkało się ze sprzecznymi opiniami publiczności i krytyki. Polemika w prasie spowodowała ponowne wystawienie dzieła, które tym razem zostało przyjęte z aplauzem.

Zinstrumentowane po mistrzowsku, oparte na wątkach folkloru hiszpańskiego, należy do jednych z najbardziej efektownych dzieł Ravela.

Rapsodia hiszpańska jest czteroczęściową suitą.

I. Preludium do nocy (Prélude à la nuit)

Oparte na ostinatowym czterodźwiękowym motywie, powracającym w dalszej części utworu. Na tym tle poprzez bogatą instrumentację oddany został nastrój tajemniczego wieczoru.

II. Malagueña

Taneczny temat tej części, zwieńczony tutti orkiestry, przechodzi w charakterystyczną melodię graną na rożku angielskim, po której następuje ostinatowy motyw z pierwszej części, a po nim wyciszenie zaczerpniete z początkowego fragmentu Malagueñy.

III. Habanera

Powstała jeszcze w 1895 roku jako utwór fortepianowy. Jest stylizacją tańca o tej samej nazwie.

IV. Feria

Nastrojowy charakter tej części realizowany jest w dialogu rożka angielskiego z klarnetem.

Zobacz też: