Rawka (parowóz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
"Rawka"
Ilustracja
Zbliżony parowóz budowy belgijskiej
Producent

Seraing Belgia

Lata budowy

1844

Układ osi

1A1

Wymiary
Masa pustego parowozu

15 000 kg

Średnica kół napędnych

1670 mm

Napęd
Trakcja

parowa

Ciśnienie w kotle

11 at

Średnica cylindra

300 mm

Skok tłoka

457 mm

Parametry eksploatacyjne
Prędkość konstrukcyjna

45 km/h

Rawkaparowóz numer 3 Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Parowóz przeznaczony na potrzeby Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej dostarczyła fabryka w Seraing, której właścicielem był John Cockerill. "Rawka" była pierwszym osobowym parowozem (obok "Bzury" i "Rogowa") obsługującym tę kolej o układzie osi 1A1 (1-1-1). Parowóz zaczął kursować na linii 6 listopada 1844 r. i służył do 1863 roku[1].

Opis techniczny[edytuj | edytuj kod]

Parowozy osobowe tego typu posiadały wykorbioną oś napędową, która miała napęd wewnętrzny, ze stawidłem Stephensona. Ostoja była widłowa, z odsprężynowaniem górnym, podparta na sześciu resorach[2]. Ostoję wieńczyła drewniana czołownica ze zderzakami[2]. Środkowa oś napędowa nie miała obrzeży[2]. Kocioł wraz ze stojakiem Buriego posiadał drewnianą otulinę oraz wysoki komin, wytwarzający ciąg. Parowozy i wagony były łączone za pomocą łańcuchów[1].

Dane techniczne[1][edytuj | edytuj kod]

  • średnica cylindrów – 300 mm
  • skok tłoka – 457 mm
  • średnica kół napędowych – 1670 mm
  • ciśnienie pary w kotle – 11 at
  • masa w stanie próżnym – 15,0 t
  • prędkość konstrukcyjna – 45 km/h

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Kalendarz Młodego Technika '89. Maria Pietrzyk (red.). Warszawa: Instytut Wydawniczy "Nasza Księgarnia", 1988, s. 8.
  2. a b c Bogdan Pokropiński. Tabor Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej. „Świat Kolei”. 2/1995. s. 22.