Przejdź do zawartości

Rdzawochwostka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rdzawochwostka
Clytomyias insignis[1]
Sharpe, 1879
Ilustracja
Okaz muzealny – samica podgatunku oorti
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

chwostkowate

Podrodzina

chwostki

Rodzaj

Clytomyias[2]
Sharpe, 1879

Gatunek

rdzawochwostka

Podgatunki
  • C. i. insignis Sharpe, 1879
  • C. i. oorti Rothschild & Hartert, 1907
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Rdzawochwostka[4], chwostka rdzawa[5] (Clytomyias insignis) – gatunek małego ptaka z rodziny chwostkowatych (Maluridae), jedyny przedstawiciel rodzaju Clytomyias. Występuje endemicznie na Nowej Gwinei. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Podgatunki i zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnia się dwa podgatunki C. insignis[6][7]:

  • C. i. insignis Sharpe, 1879 – północno-zachodnia Nowa Gwinea,
  • C. i. oorti Rothschild & Hartert, 1907 – od zachodnio-środkowej do wschodniej Nowej Gwinei.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Mierzy 14–16 cm i osiąga masę ciała 10–14 gramów[6]. Obie płcie są do siebie podobne[6]. Pomarańczowe ciemię, oliwkowobrązowy grzbiet, stopniowany ogon i płowopomarańczowy spód ciała.

Biotop

[edytuj | edytuj kod]

Jej habitatem są tropikalne wilgotne lasy górskie. Występuje w przedziale wysokości 2000–3000 m n.p.m.[3][6]

Zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Na razie nic nie wiadomo o rozrodzie. Nie łączy się w grupy z innymi gatunkami ptaków, by szukać pożywienia; tworzy małe, gatunkowe grupki i szuka bezkręgowców na spodach liści[6]. Rzadko lata, woli chodzić wśród listowia z na wpół zadartym ogonem.

Status zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje rdzawochwostkę za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako rzadko i lokalnie spotykany. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy ze względu na wylesianie[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Clytomyias insignis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Clytomyias, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2020-12-15] (ang.).
  3. a b c BirdLife International, Clytomyias insignis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2024, wersja 2025-1 [dostęp 2025-05-04] (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Malurinae Swainson, 1831 - chwostki (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-15].
  5. P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 324, 1999. 
  6. a b c d e J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie (red.): Handbook of the Birds of the World. Cz. 12: Picathartes to Tits and Chickadees. Barcelona: Lynx Edicions, 2007, s. 526. ISBN 84-96553-42-6. (ang.).
  7. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Lyrebirds, scrubbirds, bowerbirds, Australasian wrens. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-15]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-15733-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]