Rdzawonos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rdzawonos
Oenomys
O. Thomas, 1911[1]
Ilustracja
Oenomys hypoxanthus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Arvicanthini

Rodzaj

rdzawonos

Typ nomenklatoryczny

Mus hypoxanthus Pucheran, 1855

Synonimy
Gatunki

4 gatunki (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Rdzawonos[3] (Oenomys) – rodzaj ssaka z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[4][5][6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 130–185 mm, długość ogona 152–200 mm, długość ucha 12–25 mm, długość tylnej stopy 29–35 mm; masa ciała 74–138 g[5][7].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1911 roku angielski zoolog Oldfield Thomas w The Annals and Magazine of Natural History[1]. Na gatunek typowy Thomas wyznaczył (oryginalne oznaczenie) rdzawonosa leśnego (O. hypoxanthus).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Oenomys (Aenomys): gr. οινος oinos ‘wino, koloru wina’[8]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[9].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[10][7][4][3]:

Opisano również gatunki wymarłe[11]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Oenomys O. Thomas, 1911.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b O. Thomas. On mammals from Northern Angola collected by Dr. W. J. Ansorge. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh Series. 13 (78), s. 416, 1904. (ang.). 
  2. J.A. Kershaw. Notes on mammals collected by Dr. H. Schouteden in the Belgian Congo. „Revue Zoologique Africaine”. 11, s. 365, 1923. (ang.). 
  3. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 276. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 514–516. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 771–772. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Oenomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-12].
  7. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 331. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. Jaeger 1959 ↓, s. 172.
  9. Jaeger 1959 ↓, s. 160.
  10. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-13]. (ang.).
  11. J.S. Zijlstra, Oenomys Thomas, 1904, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-13] (ang.).
  12. J.-J. Jaeger: Les Rongeurs (Mammalia, Rodentia) du Pléistocène inférieur d’Olduvai Bed I (Tanzanie). Iè partie: les Muridés. W: R.J.G. Savage & S.C. Coryndon (redaktorzy): Fossil vertebrates of Africa. London: Academic, 1976, s. 58–120. (fr.).
  13. M. Sabatier. Les rongeurs du site Pliocène à hominidés de Hadar (Éthiopie). „Palaeovertebrata”. 12 (1), s. 31, 1982. (fr.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]