Rdzawoplecyk
Eothenomys | |||
G.S. Miller, 1896[1] | |||
Rdzawoplecyk ciemnobrzuchy (E. melanogaster) na ilustracji z 1871 roku | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj |
rdzawoplecyk | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Arvicola melanogaster Milne-Edwards, 1871 | |||
Gatunki | |||
|
Rdzawoplecyk[2] (Eothenomys) – rodzaj ssaków z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Rozmieszczenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji[3][4][5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 70–140 mm, długość ogona 21–61 mm; masa ciała 18–60 g[4][6].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1896 roku amerykański botanik i zoolog Gerrit Smith Miller w artykule poświęconym rodzajom i podrodzajom norników i lemingów, opublikowanym w czasopiśmie North American Fauna[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) rdzawoplecyk ciemnobrzuchy (E. melanogaster).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World umieszczali w tym rodzaju gatunki z rodzaju Anteliomys (traktując go jako podrodzaj wraz z Ermites)[3], jednak nowsze prace wspierają odrębność Anteliomys[8][9]. Wyróżniane taksony fidelis, miletus, shimianensis i cachinus są w świetle nowszych prac uważane za synonimy lub podgatunki E. eleusis[10]. Lista gatunków za Mammal Diversity Database[8]:
Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[2] | Podgatunki[4][3][6] | Rozmieszczenie geograficzne[4][3][6] | Podstawowe wymiary[4][6][a] | Status IUCN[11] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Eothenomys eleusis | (O. Thomas, 1911) | rdzawoplecyk duży | 5 podgatunków | północna i zachodnie środkowa Mjanma, Chińska Republika Ludowa (północne Kuejczou, południowe i środkowe Chongqing, południowy, południowo-środkowy i południowo-zachodni Syczuan oraz zachodni, północno-zachodni i zachodnio-środkowy Junnan), rozproszony w północno-wschodnich Indiach i północnej Tajlandii; niepewny w północnym Wietnamie | DC: 7–14 cm DO: 2,1–6,1 cm MC: 18–60 g |
NE | |
Eothenomys melanogaster | (Milne-Edwards, 1871) | rdzawoplecyk ciemnobrzuchy | gatunek monotypowy | endemit Chińskiej Republik Ludowej (południowo-wschodnie Gansu, Syczuan, południowe Shanxi, północne Chongqing, Kuejczou i zachodnie Hubei) | DC: 7–11,5 cm DO: 2,1–5,5 cm MC: 18–46 g |
LC | |
Eothenomys colurnus | (O. Thomas, 1911) | gatunek monotypowy | wschodnia Chińska Republika Ludowa (od Anhui na południe do Guangdong) i Tajwan | DC: 7–11,5 cm DO: 2,1–5,5 cm MC: 18–46 g |
NE |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b G.S. Miller. Genera and Subgenera of Voles and Lemmings. „North American Fauna”. 12, s. 45, 1896. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 236. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 350. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c d e U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 308–310. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Eothenomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-23].
- ↑ a b c d Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 225. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 265, 1904. (ang.).
- ↑ a b N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-03]. (ang.).
- ↑ B. Kryštufek & G. Shenbrot: Voles and Lemmings (Arvicolinae) of the Palaearctic Region. Maribor: University of Maribor Press, 2022, s. 1–449. ISBN 978-961-286-613-6. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Eothenomys eleusis (O. Thomas, 1911). [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-02-13]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-08-27]. (ang.).