Przejdź do zawartości

Rdzawoplecyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rdzawoplecyk
Eothenomys
G.S. Miller, 1896[1]
Ilustracja
Rdzawoplecyk ciemnobrzuchy (E. melanogaster) na ilustracji z 1871 roku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

karczowniki

Plemię

Clethrionomyini

Rodzaj

rdzawoplecyk

Typ nomenklatoryczny

Arvicola melanogaster Milne-Edwards, 1871

Gatunki

3 gatunki – zobacz opis w tekście

Rdzawoplecyk[2] (Eothenomys) – rodzaj ssaków z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji[3][4][5].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 70–140 mm, długość ogona 21–61 mm; masa ciała 18–60 g[4][6].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1896 roku amerykański botanik i zoolog Gerrit Smith Miller w artykule poświęconym rodzajom i podrodzajom norników i lemingów, opublikowanym w czasopiśmie North American Fauna[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) rdzawoplecyk ciemnobrzuchy (E. melanogaster).

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Eothenomys: gr. εως eōs lub ηως ēōs ‘świt, Wschód’; –θεν then „z”; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[7].

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World umieszczali w tym rodzaju gatunki z rodzaju Anteliomys (traktując go jako podrodzaj wraz z Ermites)[3], jednak nowsze prace wspierają odrębność Anteliomys[8][9]. Wyróżniane taksony fidelis, miletus, shimianensis i cachinus są w świetle nowszych prac uważane za synonimy lub podgatunki E. eleusis[10]. Lista gatunków za Mammal Diversity Database[8]:

Grafika Gatunek Autor i rok opisu Nazwa zwyczajowa[2] Podgatunki[4][3][6] Rozmieszczenie geograficzne[4][3][6] Podstawowe wymiary[4][6][a] Status
IUCN[11]
Eothenomys eleusis (O. Thomas, 1911) rdzawoplecyk duży 5 podgatunków północna i zachodnie środkowa Mjanma, Chińska Republika Ludowa (północne Kuejczou, południowe i środkowe Chongqing, południowy, południowo-środkowy i południowo-zachodni Syczuan oraz zachodni, północno-zachodni i zachodnio-środkowy Junnan), rozproszony w północno-wschodnich Indiach i północnej Tajlandii; niepewny w północnym Wietnamie DC: 7–14 cm
DO: 2,1–6,1 cm
MC: 18–60 g
 NE 
Eothenomys melanogaster (Milne-Edwards, 1871) rdzawoplecyk ciemnobrzuchy gatunek monotypowy endemit Chińskiej Republik Ludowej (południowo-wschodnie Gansu, Syczuan, południowe Shanxi, północne Chongqing, Kuejczou i zachodnie Hubei) DC: 7–11,5 cm
DO: 2,1–5,5 cm
MC: 18–46 g
 LC 
Eothenomys colurnus (O. Thomas, 1911) gatunek monotypowy wschodnia Chińska Republika Ludowa (od Anhui na południe do Guangdong) i Tajwan DC: 7–11,5 cm
DO: 2,1–5,5 cm
MC: 18–46 g
 NE 

Kategorie IUCN:  LC gatunek najmniejszej troski;  NE gatunki niepoddane jeszcze ocenie.

  1. DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b G.S. Miller. Genera and Subgenera of Voles and Lemmings. „North American Fauna”. 12, s. 45, 1896. (ang.). 
  2. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 236. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b c d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 350. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. a b c d e U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 308–310. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  5. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Eothenomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-23].
  6. a b c d Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 225. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 265, 1904. (ang.). 
  8. a b N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-03]. (ang.).
  9. B. Kryštufek & G. Shenbrot: Voles and Lemmings (Arvicolinae) of the Palaearctic Region. Maribor: University of Maribor Press, 2022, s. 1–449. ISBN 978-961-286-613-6. (ang.).
  10. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Eothenomys eleusis (O. Thomas, 1911). [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-02-13]. (ang.).
  11. Taxonomy: – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-08-27]. (ang.).