Rdzeń nadnercza

Rdzeniowa część nadnercza.

Rdzeń nadnercza – centralna część nadnercza, zbudowana z brył i beleczek nabłonkowych łączących się w sieć, w oczkach której biegną zatokowe naczynia włosowate i żylne.

Rdzeń różni się od kory pochodzeniem, gdyż powstaje z neuroektodermy. Budową przypomina zwój nerwowy. Komórki rdzenia należą do serii APUD. W cytoplazmie tych komórek występują ziarenka zawierające katecholaminy: adrenalinę (epinefrynę) i noradrenalinę, z czym wiąże się funkcja wydzielnicza rdzenia nadnercza.

W momencie zadziałania stresora układ współczulny pobudza rdzeń nadnerczy do wydzielania adrenaliny, przygotowującej organizm do ucieczki bądź walki.

Patologia

Nowotwory wywodzące się z rdzenia nadnercza:

• guz chromochłonny – najczęstszy, wydzielający katecholaminy
• nerwiak zarodkowy – guz neuroendokrynny wywodzący się z tkanki grzebienia nerwowego współczulnego układu nerwowego
• nerwiak zwojowy – guz wywodzący się z komórek nerwowych obwodowego układu nerwowego

Bibliografia

• Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka, tom II. PZWL, Warszawa, 1969

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.