Reaktor Agata
Reaktor „Agata” – polski reaktor jądrowy o konstrukcji basenowej, chłodzony wodą, moderowany wodą i berylem, z reflektorem grafitowym. Został uruchomiony w 1973 r. w hali reaktora Anna w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku. Miał niewielką moc cieplną 10 W (watów), wobec czego nazywany był reaktorem mocy zerowej lub zestawem krytycznym, gdyż nie potrzebował czynnego odprowadzania ciepła. Reaktor Agata był pilotem nowo budowanego reaktora Maria, miał podobną do niego budowę i służył początkowo do testowania paliwa Marii. W późniejszym okresie służył jako reaktor szkolno-treningowy dla przyszłych operatorów reaktora Maria. W reaktorze Agata testowano również makiety pętli wodnych przed ich zastosowaniem w reaktorze Maria. Reaktor Agata został wyłączony z eksploatacji w latach 80. XX w. Usunięto pozostałości paliwa i przeprowadzono dekontaminację, jednak nie zdemontowano korpusu reaktora.
Komputerowy symulator reaktora Agata służy do celów szkolno-treningowych w Narodowym Centrum Badań Jądrowych w Otwocku-Świerku pod Warszawą.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- praca zbiorowa: Polska atomistyka / Polish Nuclear Science. Wydawnictwo Instytutu Zrównoważonej Energetyki, 2017. ISBN 978-83-944254-5-6.
- Andrzej Mikulski. Zestawy krytyczne (reaktory mocy zerowej) w Instytucie Badań Jądrowych. „Postępy Techniki Jądrowej”. 58 (Z.4), s. 2-8, 2015.
- Krzysztof Wojciech Fornalski. Anna, Agata, Maryla – zapomniane polskie reaktory. „Ekoatom”. 8, s. 9–17, 2013.
- Krzysztof Wojciech Fornalski. Reaktory jądrowe w Polsce. „Energia dla Przemysłu”. 3–4, s. 16–19, 2011.