Real Rimini FC

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Real Rimini FC
Pełna nazwa

Società Sportiva Dilettantistica Real Rimini Siti Football Club[1]

Barwy

       

Data założenia

2010

Data rozwiązania

2012

Państwo

 Włochy

Adres

Viale Bari 23, 47924 Rimini

Stadion

Stadio Romeo Neri

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Real Rimini FC – włoski klub piłkarski z siedzibą w Rimini w regionie Emilia-Romania, istniejący w latach 2010-2012.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu sezonu 2009/10, w wyniku konfliktu w zarządzie i niespłaconych wierzytelności, rozwiązano klub Valleverde Riccione FC[2][3]. Prezes Paolo Croatti, będący właścicielem licencji oraz tytułów sportowych, przeniósł zespół do Rimini i zarejestrował go jako Real Rimini Siti Football Club, przystępując do rozgrywek Serie D 2010/11[4][5]. Człon Siti miał być pierwotnie zapisywany jako City (ang. miasto), jednak Paolo Croatti popełnił omyłkę pisarską w procesie rejestracji[6]. Wkrótce po tym zarządzanie projektem przejęli lokalni przedsiębiorcy, w tym Danilo Pretelli, który objął funkcję prezesa[5][7]. Klub w założeniu miał wypełnić miejsce po będącym w stanie likwidacji Rimini Calcio FC, przejmując jego barwy i głównego sponsora[4][5][8]. Jednakowoż Rimini Calcio FC, po pozyskaniu inwestora i przekształceniu się w AC Rimini 1912, otrzymało licencję na grę w grupie F Serie D[4][5][9]. Spowodowało to odmowę wsparcia ze strony władz miasta[9], które początkowo nie przyznały Realowi Rimini FC prawa do użytkowania Stadio Romeo Neri[10]. Dezaprobatę dla nowo powstałego klubu wyrazili również lokalni kibice, których zdaniem nie powinien się on utożsamiać z tradycjami piłkarskimi miasta Rimini[4][5].

22 sierpnia 2010 w rozgrywkach Pucharu Włoch Serie D doszło do pierwszych w historii derbów Rimini, wygranych przez Real 1:0[11][12]. Po meczu doszło do zamieszek na trybunach oraz przepychanek między piłkarzami i sztabami trenerskimi[11][12]. W rozgrywkach Serie D 2010/11 oba spotkania przeciwko AC Rimini 1912 zakończyły się przegraną 0:2 i 0:3[4]. Na zakończenie sezonu Real Rimini zajął 9. lokatę w grupie F, ze stratą 3 punktów do miejsca gwarantującego udział w fazie play-off[13]. W lipcu 2011 roku gmina Rimini, z powodu nadmiernej eksploatacji murawy, wymówiła klubowi użytkowanie Stadio Romeo Neri[14][15]. Zarząd wkroczył na drogę sądową[14][16], wywalczając uchylenie niekorzystnej dla siebie decyzji[17]. W międzyczasie mecze domowe rozgrywano na użyczonych boiskach w Gatteo i Verucchio[14][17]. W sezonie 2011/12 Real Rimini z bilansem 5 remisów i 29 porażek w 34 spotkaniach spadł do Eccelenzy Emilia-Romania[18][19].

Po relegacji klubu prezes Aquilino di Tora zaangażował się jednocześnie w sponsoring Riccione Calcio 1929 (Serie D)[20]. Po X kolejce sezonu 2012/13, w październiku 2012 roku, ogłosił on wycofanie Realu Rimini FC z rozgrywek[21][22]. Zespół znajdował się wówczas na ostatnim miejscu w tabeli z 2 punktami i bilansem bramek 0:32[23]. Spotkania domowe rozgrywane były na wynajętych obiektach w okolicznych miejscowościach. Z powodu niemożności skompletowania składu trzy wyjazdowe mecze zostały oddane walkowerem[21][24]. Klub rozważał możliwość startu w kolejnym sezonie Eccellenzy, jednak po dopuszczeniu do czwartego walkowera, który oznaczał karną relegację do niższej kategorii rozgrywkowej, został rozwiązany[21][24]. Wyniki klubu w sezonie 2012/13 zostały w całości anulowane[21][24].

Historia występów[edytuj | edytuj kod]

Sezon Liga Poziom M Z R P BZ BS +/- Pkt Miejsce
2010/11 Serie D (grupa F) V 38 16 8 14 51 44 +7 56 9.
2011/12 Serie D (grupa F) V 34 0 5 29 16 107 -91 5 18.

Prezesi klubu[edytuj | edytuj kod]

Lp. Imię i nazwisko Początek kadencji Koniec kadencji
1. Włochy Paolo Croatti 30 czerwca 2010 15 lipca 2010
2. Włochy Danilo Pretelli 15 lipca 2010 10 lipca 2011
3. Włochy Aquilino di Tora 10 lipca 2011 3 grudnia 2011
4. Włochy Gabriele Dragoni 3 grudnia 2011 30 czerwca 2012
5. Włochy Aquilino di Tora 1 lipca 2012 18 października 2012

Trenerzy klubu[edytuj | edytuj kod]

Lp. Imię i nazwisko Początek pracy Koniec pracy
1. Włochy Maurizio Neri 16 lipca 2010 5 października 2010
2. Włochy Agostino Iacobelli 5 października 2010 5 lutego 2011
3. Chorwacja Dragutin Ristić 5 lutego 2011 7 lutego 2011
4. Włochy Maurizio Neri 7 lutego 2011 19 sierpnia 2011
5. Włochy Renzo Evangelista 19 sierpnia 2011 7 grudnia 2011
6. Włochy Dario Dighera 7 grudnia 2011 2 kwietnia 2012
7. Włochy Renzo Evangelista 2 kwietnia 2012 6 maja 2012

Barwy[edytuj | edytuj kod]

Oficjalnymi barwami Realu Rimini FC były kolory czerwony i biały, które zostały nabyte w formie znaku towarowego od Rimini Calcio FC[5].

Stadion[edytuj | edytuj kod]

Real Rimini FC rozgrywał swoje mecze na Stadio Romeo Neri, zlokalizowanym przy Piazzale del Popolo 1[17]. Klub dzielił obiekt wraz z AC Rimini 1912[17].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Società della Lega Nazionale Dilettanti - Allegato 1. figc.it. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).
  2. ↑ Riccione Calcio, fango sulla Perla Verde. ilrestodelcarlino.it. [dostęp 2021-02-12]. (wł.).
  3. ↑ Guida al tifoso: Il punto sul Riccione, avversario dell’Atletico. piacenza24.eu. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).
  4. ↑ a b c d e Real Rimini, con Iacobelli da incognita a realtà. rivieraoggi.it. [dostęp 2021-02-12]. (wł.).
  5. ↑ a b c d e f Tifo biancorosso, chi scegliere?. romagnanoi.it. [dostęp 2021-02-09]. (wł.).
  6. ↑ Siti invece di City: Iniziamo bene. romagnanoi.it. [dostęp 2021-02-20]. (wł.).
  7. ↑ Salta il patto col Titano. romagnanoi.it. [dostęp 2021-02-14]. (wł.).
  8. ↑ Prove di unione in salsa riminese. romagnanoi.it. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).
  9. ↑ a b Il Real Rimini è già al capolinea?. romagnanoi.it. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).
  10. ↑ Continua la guerra per il Neri. romagnanoi.it. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).
  11. ↑ a b Fine partita agitato al Neri. romagnanoi.it. [dostęp 2021-02-12]. (wł.).
  12. ↑ a b Calcio. Al Real Rimini il primo storico derby con l'AC Rimini 1912. newsrimini.it. [dostęp 2021-02-12]. (wł.).
  13. ↑ Calcio, Serie D: Jesina-Real Rimini 0-3. libertas.sm. [dostęp 2021-02-16]. (wł.).
  14. ↑ a b c Stadio Romeo Neri, Real Rimini dichiara guerra al Comune. libertas.sm. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).
  15. ↑ Calcio, Lega Pro: Allo stadio "Romeo Neri" giocherà solo l'AC Rimini 1912. libertas.sm. [dostęp 2021-02-12]. (wł.).
  16. ↑ Calcio, Serie D: Real Rimini si rivolge al TAR per riavere il Romeo Neri. libertas.sm. [dostęp 2021-02-12]. (wł.).
  17. ↑ a b c d Il Real Rimini si riprende il Neri. romagnanoi.it. [dostęp 2021-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-18)]. (wł.).
  18. ↑ Il Forlì pensa in grande, il Real Rimini saluta la compagnia. romagnanoi.it. [dostęp 2021-02-14]. (wł.).
  19. ↑ Samb chiude seconda ad un punto dal Teramo. Play off con l’Isernia. rivieraoggi.it. [dostęp 2021-02-20]. (wł.).
  20. ↑ Riccione, il presidente Giorgio Bonardi si è dimesso. newsrimini.it. [dostęp 2021-02-14]. (wł.).
  21. ↑ a b c d La farsa è finita: Il Real Rimini si ritira. romagnanoi.it. [dostęp 2021-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-25)]. (wł.).
  22. ↑ Il Real Rimini si ritira dall'Eccellenza. romagnanoi.it. [dostęp 2021-02-14]. (wł.).
  23. ↑ Real Rimini FC: Un'astinenza da record. romagnanoi.it. [dostęp 2021-02-16]. (wł.).
  24. ↑ a b c Ci ha pensato il CRER ad interrompere la farsa del Real Rimini. romagnanoi.it. [dostęp 2021-02-15]. (wł.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Real_Rimini_FC&oldid=71215732”