Receptory sigma
Receptory sigma, białka sigma – grupa białek o nieznanej funkcji, pierwotnie opisanych (błędnie[1]) jako klasa receptorów opioidowych[2]. Koncepcja roli białek sigma diametralnie się od tego czasu zmieniła[3]. Badane są m.in. ze względu na ich domniemany udział w patogenezie różnych chorób neuropsychiatrycznych[4]. Opisano dwa rodzaje tych białek, sigma-1 (σ1R) i sigma-2 (σ2R). Sigma-1 jest przezbłonowym białkiem chaperonowym siateczki śródplazmatycznej, kodowanym u człowieka przez gen SIGMAR1[5]. Podlega ekspresji w różnych tkankach, szczególnie w tkance nerwowej. Gen białka sigma-2 został sklonowany i zidentyfikowany jako przezbłonowe białko siateczki endoplazmatycznej TMEM97, regulujące transporter steroli NPC1[6][7]. Szereg leków psychotropowych ma powinowactwo do białek sigma, ale nie opracowano jak dotąd leku, który działałby przede wszystkim na nie[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sanju Narayanan i inni, Early development of sigma-receptor ligands, „Future Medicinal Chemistry”, 3 (1), 2011, s. 79–94, DOI: 10.4155/fmc.10.279, ISSN 1756-8927, PMID: 21428827 [dostęp 2018-02-17].
- ↑ W.R. Martin, C.G. Eades, J.A. Thompson, R.E. Huppler i inni. The effects of morphine- and nalorphine- like drugs in the nondependent and morphine-dependent chronic spinal dog. „Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics”. 197 (3), s. 517–532, 1976. PMID: 945347.
- ↑ F.J. Kim. Introduction to Sigma Proteins: Evolution of the Concept of Sigma Receptors. „Handbook of Experimental Pharmacology”. 244, s. 1-11, 2017. DOI: 10.1007/164_2017_41. PMID: 28871306.
- ↑
T. Hayashi. Sigma-1 receptor: the novel intracellular target of neuropsychotherapeutic drugs. „Journal of Pharmacological Sciences”. 127 (1), s. 2–5, 2015. DOI: 10.1016/j.jphs.2014.07.001. PMID: 25704011.
- ↑ T. Hayashi, T.P. Su. Sigma-1 receptor chaperones at the ER-mitochondrion interface regulate Ca(2+) signaling and cell survival. „Cell”. 131 (3), s. 596–610, 2007. DOI: 10.1016/j.cell.2007.08.036. PMID: 17981125.
- ↑ A. Alon, H.R. Schmidt, M.D. Wood, J.J. Sahn i inni. Identification of the gene that codes for the σ2 receptor. „Proc Natl Acad Sci U S A”. 114 (27), s. 7160-7165, 2017. DOI: 10.1073/pnas.1705154114. PMID: 28559337. PMCID: PMC5502638.
- ↑ F.J. Kim, G.W. Pasternak. Cloning the sigma2 receptor: Wandering 40 years to find an identity. „Proc Natl Acad Sci U S A”. 114 (27), s. 6888-6890, 2017. DOI: 10.1073/pnas.1708155114. PMID: 28645899. PMCID: PMC5502656.
- ↑ X. Guitart, X. Codony, X. Monroy. Sigma receptors: biology and therapeutic potential. „Psychopharmacology”. 174 (3), s. 301–319, 2004. DOI: 10.1007/s00213-004-1920-9. PMID: 15197533.
