Ploniarka aztecka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Reithrodontomys bakeri)
Ploniarka aztecka
Reithrodontomys bakeri
Bradley, Mendez-Harclerode, Hamilton & Ceballos, 2004
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

nowiki

Plemię

Reithrodontomyini

Rodzaj

ploniarka

Podrodzaj

Aporodon

Gatunek

ploniarka aztecka

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]

Ploniarka aztecka[2] (Reithrodontomys bakeri) – endemiczny gatunek małego gryzonia z rodziny chomikowatych, zasiedlający tereny południowo-zachodniego Meksyku. Został odkryty w 2000 roku w stanie Guerrero, a opisany naukowo w 2004 roku na łamach „Occasional Papers Texas Tech University Museum”[3][4]. Jest zaliczany do gatunków silnie zagrożonych (EN)[1].

Historia odkrycia i badań[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2000 roku w okolicy Filo de Caballo w meksykańskim stanie Guerrero schwytano 3 osobniki gryzonia, którego cechy morfologiczne były zbliżone do cech przedstawicieli Reithrodontomys microdon. Kolejne zwierzęta zostały schwytane w okolicy Omiltemi, miejscowości zlokalizowanej w tym samym stanie, w odległości około 25 km od Filo de Caballo. Naukowców zastanowiło jednak, że miejsca schwytania tych okazów były położone w odległości około 240 km na południe od najbliższej znanej populacji R. microdon. Przeprowadzono dokładniejsze badania morfologiczne oraz pomiary kraniologiczne i porównano je z danymi przedstawicieli tego gatunku. Wymiary zwierząt z Filo de Caballo i Omiltemi wyraźnie odbiegały od wymiarów przedstawicieli R. microdon. Były mniejsze od nich, ale np. w stosunku do podgatunku R. m. wagneri ta różnica była niewielka. Kariotyp schwytanych zwierząt (2n = 52, FN = 50) był zbieżny z zestawem chromosomów komórek R. microdon. Rozstrzygające okazały się wyniki badań filogenetycznych z wykorzystaniem mitochondrialnego genu cytochromu b, które wykazały, że okazy z Guerrero są przedstawicielami odrębnego gatunku z rodzaju Reithrodontomys. Holotyp (z Filo de Caballo, schwytany 20 lipca 2000), w którego skład wchodzi szkielet, skóra i czaszka dorosłego samca został oznaczony numerem Robert D. Bradley 1121 oraz TK93372 i jest przechowywany w zbiorach Texas Tech University Museum[3]. Naukowy opis gatunku został opublikowany w 2004 roku na łamach „Occasional Papers Texas Tech University Museum”[3][4].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Reithrodontomys: rodzaj Reithrodon Waterhouse, 1837; gr. μυς mus, μυoς muos „mysz”[5].
  • bakeri: dr. Robert J. Baker (ur. 1942), amerykański biolog[6].

Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]

Reithrodontomys bakeri jest małym gryzoniem, o ciemnobrązowej sierści na grzbiecie, z długim ogonem w kolorze szarym. Sierść u nasady ogona jest rzadka, a na jego końcu mocniejsza. Sierść na uszach wybarwiona jest na szaro, wibryssy są czarne[3].

Wymiary anatomiczne
( R.D. Bradley, F. Mendez-Harclerode, M.J. Hamilton, G. Ceballos, 2004)[3]
Część ciała wymiar średni
przedział wymiarów
tułów z głową 176,7 mm 165–185 mm
ogon 100,5 mm 94–107 mm
tylne łapy 18,5 mm 17–19 mm
ucho 18,0 mm 17–19 mm
czaszka (najdłuższy wymiar) 21,7 mm 21,4–22,4 mm

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

R. bakeri jest endemitem i jego występowanie ograniczone jest do centralnej części meksykańskiego staniu Guerrero. Zamieszkuje na poziomie powyżej 2150 m n.p.m. Lubi lasy mgliste porośnięte dębami i sosnami[3]. Zasięg występowania jest mniejszy niż 5000 km² i obejmuje mniej niż 5 lokalizacji[1].

Status IUCN[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody i Jej Zasobów (IUCN) w wydanej w 2008 roku edycji Czerwonej księgi gatunków zagrożonych zaliczała R. bakeri do gatunków silnie zagrożonych (EN). Odnotowywane jest zmniejszanie się zasięgu, jak i degradacja siedlisk tych zwierząt[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Reithrodontomys bakeri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  2. W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 243. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. a b c d e f R.D. Bradley, F. Mendez-Harclerode, M.J. Hamilton, G. Ceballos. A new species of Reithrodontomys from Guerrero, Mexico. „Occasional Papers Texas Tech University Museum”. 231, s. 1-12, 2004. Texas Tech University Museum. ISSN 0149-175X. (ang.). 
  4. a b Elizabeth Arellano, Francisco X. González-Cozátl, Duke S. Rogers. Molecular systematics of Middle American harvest mice Reithrodontomys (Muridae), estimated from mitochondrial cytochrome b gene sequences. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 37, s. 529–540, 2005. Elsevier Science. DOI: 10.1016/j.ympev.2005.07.02. ISSN 1095-9513. (ang.). 
  5. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 602, 1904. (ang.). 
  6. B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 26. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).